Η κριτική των παικτών της Εθνικής στο Eurobasket 2009

Λίγες μέρες μετά τη λήξη του Eurobasket 2009 και αφού η χαρά από την καλή πορεία της Εθνικής έχει καταλαγιάσει λίγο, καλό θα ήταν να δούμε τι έκανε ο κάθε παίκτης κατά τη διάρκεια του τουρνουά, τι προσέφερε στην ομάδα και πού υστέρησε.

Βασίλης Σπανούλης: Αναμφίβολα ο ηγέτης της Εθνικής. Από τα χέρια του πέρναγε όλο το παιχνίδι της ομάδας καθώς έπαιζε περισσότερο σαν play-maker παρά σαν shooting guard. Με 14.1 πόντους μέσο όρο, μπορεί να ήταν ο πρώτος σκόρερ της Ελλάδας, όμως ήταν φανερό ότι δεν πήρε όσες προσπάθειες θα ήθελε προσπαθώντας να ταιριάξει στο ρόλο, που λόγω εμπειρίας του ανέθεσε ο προπονητής του. Φάνηκε ότι δεν του ταιριάζει η θέση του pg αφού μπορεί να είχε 4.2 assists μ.ο., αυτές όμως συνοδεύονταν και από 3.8 λάθη ανά παιχνίδι, αριθμός εξαιρετικά μεγάλος. Αυτό το γεγονός ήταν απόρροια της έλλειψης καλών χειριστών της μπάλας, ή τουλάχιστον της αντίληψης του προπονητή ότι έλειπαν αυτοί. Κατά συνέπεια, ο Σπανούλης έπαιζε 31 λεπτά ανά παιχνίδι και δεχόταν όλη την πίεση του αντιπάλου κάνοντας επακολούθως πολλά λάθη. Στα κρίσιμα σημεία με την Τουρκία έδειξε την κλάση του, θα θέλαμε πάντως από αυτόν να αποτινάξει τις συνήθειες του Obradovic και του Γιαννάκη με τα drive n' kicks γιατί κάνουν την επίθεση μας πολύ προβλέψιμη και βαρετή.
Βαθμολογία: 9/10

Νίκος Ζήσης: Ο Ζήσης ξεκίνησε αρκετά καλά το Eurobasket, η απόδοσή του στη συνέχεια, ωστόσο, ακολούθησε καθοδική πορεία. Βοήθησε σε ορισμένα σημεία στο σκοράρισμα (όπως το πολύ κρίσιμο 3ποντό του στα τελευταία λεπτά του προημιτελικού) και κυρίως στην περιφερειακή άμυνα. Έχασε, πάντως, πολλά ελεύθερα σουτ, δεν πήρε προσπάθειες που έπρεπε να πάρει και δε δικαιολόγησε τον τίτλο του αρχηγού.
Βαθμολογία: 6/10

Νικ Καλάθης: Ο Νικ δεν έπαιξε πολύ στη διάρκεια του τουρνουά. Ειδικά τα κρίσιμα ματς της β' φάσης και τον προημιτελικό, τα παρακολούθησε εξ' ολοκλήρου από τον πάγκο. Όποτε μπήκε, πάντως, στην πρώτη του παρουσία σε επίπεδο ανδρών, άρπαξε την ευκαιρία, άλλαξε το ρυθμό και πήρε αρκετές επιθετικές πρωτοβουλίες, οι οποίες άλλοτε είχαν θετική έκβαση και άλλοτε όχι. Έκανε αρκετά κλεψίματα και έπαιξε καλύτερη άμυνα απ' ότι περιμέναμε, θέλει όμως ακόμα περισσότερη βελτίωση σε αυτόν τον τομέα. Πρέπει εξάλλου να απειλεί και από την περιφέρεια, όπως έκανε στο κολλεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ, γιατί το 2/11 τρίποντα δεν είναι καλό ποσοστό. Δικαιολογείται, βέβαια, γιατί δεν έπαιζε συστηματικά και οι παίκτες που έρχονται από την Αμερική θέλουν μια σειρά παιχνιδιών για να βρίσκουν ρυθμό στο σουτ τους. Τέλος, πρέπει να περιορίσει κι άλλο τα λάθη του, αν και αυτό πιθανότατα είναι και θέμα προσαρμογής στην ομάδα (πολλές φορές οι πάσες του ήταν πολύ εξεζητημένες και δεν τις περίμεναν οι συμπαίκτες του).
Βαθμολογία: 7/10

Γιάννης Καλαμπόκης: Δε χρησιμοποιήθηκε πολύ από τον Jonas Kazlauskas, αλλά όποτε μπήκε ήταν πολύ θετικός σε άμυνα και επίθεση, δε φοβήθηκε και πιθανώς να άξιζε μεγαλύτερο ρόλο έτσι ώστε να ξεκουράζεται και ο Σπανούλης.
Βαθμολογία: 6/10

Στράτος Περπέρογλου: Είχε θετική παρουσία ως βασικό 3άρι της Εθνικής. Ήταν αρκετά εύστοχος στην επίθεση για περιφερειακός παίκτης (43.8% 2p, 40.9% 3p). Έπαιξε εξάλλου καλή άμυνα και προσπάθησε να βοηθήσει και δημιουργικά. Είχε μερικά προβλήματα απέναντι σε δυνατότερους και γρηγορότερους αντιπάλους (Hedo Turkoglu, Rudy Fernandez) και ήταν μερικές φορές στατικός επιθετικά, όμως είναι καινούριος σε αυτήν την ομάδα και χρειάζεται χρόνο προσαρμογής.
Βαθμολογία: 7/10

Γιώργος Πρίντεζης: Σε αυτό το τουρνουά έφερε τον κλισέ τίτλο του "ανθρώπου των ειδικών αποστολών". Λόγω σωματικών προσόντων αγωνίστηκε στη θέση 3 όταν εκεί βρισκόντουσαν γρήγοροι και αλτικοί small-forwards. Ανταποκρίθηκε εξαιρετικά, καθώς έπαιζε πολύ καλή άμυνα, βοηθούσε πολύ στα rebounds (κυρίως στα επιθετικά), ήταν πολύ έυστοχος στα δίποντα (61.5%) ενώ έβαλε και το κρισιμότατο τρίποντο στα τελευταία δευτερόλεπτα του προημιτελικού με την Τουρκία. Μέχρι να συνηθίσει τη θέση του και όταν η αντίπαλη άμυνα τον απομόνωνε στην περιφέρεια, φαινόταν ότι βρισκόταν έξω από τα νερά του, αλλά βοήθησε πολύ στα τελευταία ματς του τουρνουά.
Βαθμολογία: 7/10

Κώστας Καϊμακόγλου: Αγωνίστηκε ελάχιστα, λανθασμένα κατά την άποψη μου αφού όποτε μπήκε προσέφερε πολύ σε άμυνα και επίθεση με την ενέργειά του και το ύψος του. Ίσως να είχε έλλειψη παραστάσεων, σε σχέση με τον Πρίντεζη για παράδειγμα, νομίζω όμως ότι επειδή διαθέτει περιφερειακό σουτ θα έπρεπε να προτιμηθεί σε συγκεκριμένες καταστάσεις.
Βαθμολογία: 7/10

Αντώνης Φώτσης: Ο νέος αρχηγός της Εθνικής (μαζί με το Ζήση) ήταν πολύ καλός στο Eurobasket, ειδικά όταν οι αγώνες γίνονταν ολοένα και πιο κρίσιμοι. Κατέβασε πολλά rebounds (6.1 ανά παιχνίδι), ήταν πολύ εύστοχος από τη γραμμή των βολών, έπαιξε αρκετά καλή άμυνα και έβαλε και το τρίποντο που μας χάρισε το μετάλλιο (σε μεγάλο βαθμό) ακόμα και αν είχε χάσει αρκετά πιο πριν. Η εμπειρία του ήταν πασιφανής και όταν αποδέχθηκε το βαρύ φορτίο του αρχηγού, βελτιώθηκε αισθητά. Είναι απαραίτητος σε αυτήν την Εθνική και ευχόμαστε του χρόνου να τον δούμε ακόμα καλύτερο και μετά την κοινή χρονιά με το Νικ Καλάθη στον Παναθηναϊκό, να παίζει περισσότερο above the rim καθώς του ταιριάζει γάντι.
Βαθμολογία: 8/10

Γιάννης Μπουρούσης: Σύμφωνα με τα στατιστικά, ήταν από τους καλύτερους παίκτες της Εθνικής. Θεωρώ, ωστόσο, ότι η γενική του εικόνα μέσα στον αγώνα δεν ήταν τόσο καλή. Ξεκίνησε πολύ καλά το Eurobasket (τρανό παράδειγμα το πρώτο ημίχρονο με την Κροατία) όμως στη συνέχεια έπεσε αρκετά. Μπορεί να έπαιρνε 6.4 rebs ανά παιχνίδι, αλλά η αστοχία του στα τρίποντα (23.8%), η ανυπαρξία αξιόπιστου post game (παρά μόνο κάτι hooks της συμφοράς), η αδυναμία του να μαρκάρει ευέλικτους forwards (τύπου Μonya, Diaw), η "αδιαφορία" σε μερικά αμυντικά rebounds καθώς και η εγκληματική του ενέργεια στον ημιτελικό με την Ισπανία (αγκωνιά που θα τραυμάτιζε σοβαρά τον αντίπαλο αν τον πετύχαινε) άφησαν τελικά αρνητικές εντυπώσεις. Πολλοί θα διαφωνήσουν αντιπαραθέτοντας τα σχετικά στατιστικά, όμως θεωρώ ότι ο Μπουρούσης έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και αναλογικά με το μεγάλο χρόνο συμμετοχής που είχε σε αυτό το τουρνουά θα έπρεπε να έχει κάνει καλύτερες εμφανίσεις. Σημαντικό ρόλο, βέβαια, παίζει και η κούραση από τα πολλά παιχνίδια όλης της χρονιάς, όμως θεωρώ ότι ο center του Ολυμπιακού θα έπρεπε να είναι περισσότερο συγκεντρωμένος για να ανταποκριθεί καλύτερα στις απαιτήσεις της ομάδας.
Βαθμολογία: 5/10

Σοφοκλής Σχορτσιανίτης: Εντυπωσιακός. Είχαμε ακούσει ότι είχε χάσει κιλά, ότι ήταν στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του και ότι θα βοηθούσε. Λόγω της προϊστορίας του, ωστόσο, δεν μπορούσαμε να είμαστε απολύτως σίγουροι. Ο Σόφο, όμως, έκλεισε πολλά στόματα με τις εμφανίσεις του (μεταξύ των οποίων και του γράφοντος) και έστειλε μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση (ειδικά προς το Καρπενήσι όπου βρισκόταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης). Στην επίθεση ήταν κυρίαρχος με τους περισσότερους αντιπάλους αφού μόνο ο Pau Gasol μπόρεσε να τον περιορίσει (κυρίως λόγω ύψους και εμπειρίας απέναντι σε τόσο δυνατούς αντιπάλους). Είχε 58.6% στα δίποντα, ήταν ο 6ος παίκτης της Εθνικής και ο 2ος της σκόρερ με 11.9ppg. Όταν δε σκόραρε, έφθειρε τους αντιπάλους του με πολλά fouls και έβαζε και αρκετές βολές (39/65) σε σύγκριση με παλαιότερά του ποσοστά. Στην άμυνα ήταν πολύ καλός, με τα γρήγορα πλάγια βήματά του κάλυπτε χώρους και μάρκαρε και πολύ πιο ευέλικτους αντιπάλους, έκλεψε αρκετές φορές την μπάλα ενώ κάλυψε και τον εναέριο χώρο με 7 blocks. Πρέπει να προσέξει λίγο τα fouls που κάνει (αλλά και να προσεχτεί από τους διαιτητές που του σφυρίζουν αστείες παραβάσεις πολλές φορές) και τα λάθη του όταν κλείνει η αντίπαλη άμυνα πάνω του (όχι τόσο την πάσα έξω, την οποία τις περισσότερες φορές κάνει επιτυχημένα, όσο τα βήματα και τα 3 δευτερόλεπτα). Ήταν πάντως συγκλονιστικός και με την εκρηκτική του εμφάνιση στο μικρό τελικό εξασφάλισε σχεδόν μόνος του το χάλκινο μετάλλιο για την Ελλάδα. Τον περιμένουμε και του χρόνου εξίσου καλό (αν όχι καλύτερο) και ελπίζουμε να μη δημιουργηθούν ποτέ ξανά τα γνωστά προβλήματα που τον ταλαιπωρούσαν στο παρελθόν.
Βαθμολογία: 10/10

Κώστας Κουφός: Ο Κουφός ταλαιπωρήθηκε κατά τη διάρκεια του τουρνουά από μια γαστρεντερίτιδα και δεν μπόρεσε να βοηθήσει όσο θα ήθελε την εθνική. Αγωνίστηκε κυρίως στην 1η φάση των ομίλων και ήταν θετικός τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά, όμως δεν μπορεί να κριθεί περαιτέρω. Ελπίζουμε του χρόνου να μην είναι τόσο άτυχος και να τον δούμε καλύτερα στο Mundobasket 2010.
Βαθμολογία: Δεν μπορεί να κριθεί

Ανδρέας Γλυνιαδάκης: Πήγε στην Πολωνία για πληρωμένες διακοπές και έχοντας court seats σε κάθε παιχνίδι της Εθνικής. Αγωνίστηκε μόλις 16 λεπτά. Πιστεύω, ότι έπρεπε να πάρει περισσότερες ευκαιρίες ειδικά απέναντι σε ψηλούς, δυνατούς centers (τύπου Gasol, Mozgov). Απορία προκαλεί εξάλλου η κλήση του στην Εθνική, εφόσον δεν υπολογιζόταν από τον Kazlauskas, αφού θα μπορούσαμε να έχουμε έναν ακόμη guard να ξεκουράζει τον Σπανούλη και να απειλεί από την περιφέρεια.
Βαθμολογία: Δεν μπορεί να κριθεί

P.S. Οι βαθμολογίες των παικτών δεν απεικονίζουν την ουσιαστική προσφορά τους στην ομάδα (πόντους, rebounds κλπ) αλλά τη γενικότερη εικόνα τους στο τουρνουά με βάση το ρόλο που είχαν στην ομάδα και τις προσδοκίες και απαιτήσεις που είχαμε από αυτούς. Έτσι, ο Καλάθης για παράδειγμα δεν προσέφερε περισσότερο από το Ζήση, όμως θεωρώ ότι έφερε σε πέρας το ρόλο του καλύτερα από τον έμπειρο guard της Montepaschi Siena.