Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Μαύρη μαγεία




Μετά από 1.5 μήνα που έχει ξεκινήσει το ΝΒΑ και αφού έχω παρακολουθήσει στενά όλες σχεδόν τις ομάδες, μπορώ να πω ότι η μεγαλύτερη απογοήτευσή μου ακούει στο όνομα των Washington Wizards. Κοιτάζοντας το roster τους το καλοκαίρι, με την επιστροφή του Gilbert Arenas, την παραμονή του Caron Butler και του Antawn Jamison αλλά και τις σημαντικές προσθήκες των Randy Foye και Mike Miller, οι Wizards έφτιαχναν μια πολύ δυνατή ομάδα ικανή να πρωταγωνιστήσει και να κατακτήσει μια από τις πρώτες θέσεις στην Ανατολή. Η νίκη μέσα στο Dallas στην πρεμιέρα, που συνοδεύτηκε με 29 πόντους και 9 assists του Arenas φάνηκε να δίνει το ρυθμό για τη φετινή χρονιά. Από εκεί και πέρα, ωστόσο, ακολούθησε η κατηφόρα. Οι 6 συνεχόμενες ήττες που έκαναν οι Wizards τους άφησαν πολύ πίσω, έριξαν το ηθικό της ομάδας και έκαναν τους οπαδούς τους να απορούν για τους λόγους αυτής της αγωνιστικής ύφεσης.

Σημαντικό ρόλο έχει παίξει η ατυχία που χτύπησε και πάλι στην πρωτεύουσα. Από την αρχή της σαιζόν είχε χτυπήσει ο Jamison, ο οποίος έχασε τα πρώτα 9 παιχνίδια της ομάδας. Παράλληλα τραυματίστηκε και ο Miller, ενώ ο θάνατος του ιδιοκτήτη των Wizards, Abe Pollin, προκάλεσε μια επιπλέον αναστάτωση. Εν τη απουσία του Jamison, οι Wizards δεν απειλούσαν κοντά στο καλάθι και παρά τις εξαιρετικές off the bench εμφανίσεις του Andray Blatche, ήταν φανερό ότι χρειάζονταν έναν ποιοτικό παίκτη-ηγέτη μέσα στη ρακέτα για να ισορροπήσει την επιθετική παραγωγή της ομάδας. Η επιστροφή ενός εκ των 3 αρχηγών της ομάδας ανέβασε το επίπεδο και έφερε κάποια θετικά αποτελέσματα που έδειχναν ότι πλέον οι Wizards προσανατολίζονταν στη σωστή κατεύθυνση. Ένα νέο σερί 4 ηττών, ωστόσο, με αποκορύφωμα την προχθεσινή απέναντι στην Indiana όταν οι Wizards έχασαν ένα παιχνίδι πραγματικά μέσα από τα χέρια τους με απίστευτο τρόπο, έφερε πάλι προβληματισμό στις τάξεις της ομάδας.

Συγκεκριμένα, εδώ και δύο χρόνια όλοι στην πρωτεύουσα περίμεναν πώς και πώς την επιστροφή του Gilbert Arenas. Τώρα, λοιπόν, που ο Αgent Ζero είναι πλέον παρών, φαίνεται ότι όλοι έχουν ξεχάσει να παίζουν με αυτόν. Σε μια ομάδα που πέρυσι είχε συνηθίσει να χάνει, ο Arenas είναι ο παίκτης που θα πάρει χωρίς δεύτερη σκέψη (πολλές φορές και χωρίς πρώτη) το κρίσιμο σουτ και θα επιδιώξει να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Το shot selection του φέτος, πάντως, είναι αμφισβητίσιμο και το ποσοστό του δεν υπερβαίνει το 40.5%, το assist/turnover ratio (η αναλογία δηλαδή των assists προς τα λάθη του) χαμηλό, ενώ στα δύο τελευταία παιχνίδια έχει χάσει πολύ κρίσιμες βολές στα τελευταία λεπτά. Επιπλέον, η παρουσία του φαίνεται να έχει επηρεάσει και τον άλλο star της ομάδας, τον Caron Butler, ο οποίος δεν παίρνει πλέον τις προσπάθειες που έπαιρνε όταν έλειπε ο Arenas, δεν έχει πολλή ώρα την μπάλα στα χέρια του και ως απότελεσμα εκβιάζει προσπάθειες (41.7% εντός παιδιάς), δε δημιουργεί για τους συμπαίκτες του (μόλις 1.7 assist αντίθετα με τις τουλάχιστον 4 που μοίραζε τα δύο τελευταία χρόνια) και οι φήμες (και ο Arenas) λένε ότι παρουσιάζεται αδιάφορος και εκτός κλίματος. Όσον αφορά στους υπόλοιπους, ειδικά όσο έλειπε ο Jamison τα περίμεναν όλα από τον Arenas και τον Butler. Δεν υπήρχε κίνηση, δεν υπήρχαν πρωτοβουλίες και παρά το άπλετο επιθετικό ταλέντο, η ομάδα κολλούσε όταν έπρεπε να σκοράρει.

Σε αυτό το πρόβλημα πρέπει να βρει τη λύση ο Flip Saunders. Για αυτόν το λόγο, άλλωστε ήρθε στη Washington ο Earl Boykins, ο οποίος έχει βοηθήσει τα μέγιστα και αυτήν τη στιγμή είναι ο 4ος scorer της ομάδας και συμμετέχει σε όλες τις κρίσιμες φάσεις των τελευταίων περιόδων. Ρόλο έχει βρει πλέον και ο ταλαντούχος Nick Young, ο οποίος βγάζει απίστευτη ενέργεια στο παρκέ και φαίνεται να προτιμάται αυτή τη στιγμή από το Randy Foye, ο οποίος πάντως είχε και ένα μικροτραυματισμό που τον άφησε πίσω. Όταν επιστρέψει και ο Mike Miller, το έργο του Saunders θα είναι ακόμα πιο δύσκολο καθώς θα πρέπει να ενσωματώσει στην ομάδα όλες αυτές τις ιδιαίτερες προσωπικότητες. Οι Wizards έχουν δρόμο να διανύσουν ώστε να αποκτήσουν τη χημεία που θα τους εγγυηθεί επιτυχή αποτελέσματα. Παράλληλα θα πρέπει να κοπάσουν οι αντιπαλότητες εντός των τειχών, να συγκεντρωθούν όλοι στο παιχνίδι και να προσπαθήσουν να βρουν το ρυθμό τους μέσα από τους αγώνες.

Πλέον είναι γεγονός ότι δεν υπάρχουν άλλες δικαιολογίες για τους Wizards. Είναι πλήρεις, υγιείς και η χρονιά βρίσκεται μόλις στο 1/4 της. Μέχρι τώρα, μάλιστα, το πρόγραμμά τους ήταν αρκετά απαιτητικό αφού από τους 21 αγώνες που έχουν δώσει, οι 13 ήταν με ομάδες επιπέδου playoffs. Θεωρώ ότι χρειάζονται ένα σερί νικών για να ξαναμπούν στο κυνήγι των playoffs και να συνεχίσουν καλύτερα από την απογοητευτική τους πορεία μέχρι τώρα. Ελπίζω να μην αδικήσουν τους εαυτούς τους γιατί μπορούν να γίνουν μια πραγματικά πολύ καλή ομάδα, που θα ήθελα να παρακολουθήσω και στην postseason. Αν μάλιστα έρθουν και αντιμέτωποι με τους Cavaliers του LeBron, με τον οποίο υπάρχει εκρηκτική προϊστορία, τότε θα ήταν πραγματικά ιδανικό.

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος14/12/09 19:43

    Πριν την εναρξη της φετινης σεζον,δεν ηταν λιγοι αυτοι που πιστευαν πως οι Ουιζαρντς θα ηταν σιγουρα,μεσ'στις 8 καλυτερες ομαδες της ανατολης...
    Προσωπικα ειχα τις επιφυλαξεις μου...μπορει το υλικο να ειναι γεματο,μπορει ο κοουτς Σοντερς να ειναι καταξιωμενος,ομως αφενος με προβληματιζε το ιατρικο ιστορικο-παρελθον τους & αφετερου ο κοουτς Σοντερς θα χρειαζοταν αρκετο χρονο ωστε να βρει τη καταλληλοτερη ''φορμουλα''..
    Θα συμφωνησω εν μερει με αυτα που αναφερατε για την απουσια του Τζεημσον..
    Με την απουσια του Τζεημσον η front-line των Ουιζαρντς δεν ηταν ευκινητη...ουτε στο επιθετικο,ουτε στο αμυντικο transition..& επιπλεον δεν υπηρχε απειλη απ το 3p range,ουτε παιχνιδι με προσωπο προς το καλαθι,με αποτελεσμα να μην υπαρχουν αρκετοι ανοιχτοι διαδρομοι για τους Μπατλερ,Αρινας(κυριως)..
    Ο Μπλατσε εδινε σκοραρισμα μεσα απ το ζωγραφιστο..οχι ομως απο πιο μακρια..& μαζι με τον Χειγουντ συνεθεταν ενα καλο,δυνατο,αλλα ταυτοχρονα & δυσκινητο διδυμο ψηλων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος14/12/09 19:56

    Οντως οι Ουιζαρντς διαθετουν πολλους παικτες με επιθετικο ταλεντο...ομως η επιθετιη τους παραγωγικοτητα δεν ηταν-ειναι και η καλυτερη δυνατη...
    Μαλιστα ,μεχρι τη νικη που πετυχαν επι των Καβαλιερς στις 18 Νοεμβριου,ειχαν μολις 95π περιπου μ.ο....εχοντας καταφερει ως τωρα να φτασουν στους 97.7π..και ενω δεχονται 101.2π..(εχουν & αμυντικο προβλημα..)..
    Βγαζουν επισης παρα πολλα λαθη..(περιπου 15 λαθη ανα παιχνιδι)..
    Ενω δεν σουταρουν καλα απ το 3p range..(λειπει πολυ ο Μιλλερ)..
    Ο Φοι εχω την αισθηση οτι παραγκωνιστηκε με την ελευση του Μποικινς..
    Νομιζω οτι ο κοουτς Σοντερς θα πρεπει να μικρυνει το rotation των παικτων που χρησιμοποιει(το πολυ σε 9 με 10 παικτες..)..ακολουθωντας αυτο που πραττει ο Ντ'Αντονι αυτη τη στιγμη στους Νικς...προκειμενου να βρει η ομαδα του ρυθμο..αλλα και περισσοτερους αυτοματισμους & ομοιογενεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμφωνώ σχεδόν σε όλα όσα λες. Θα διαφωνούσα μόνο στο ότι ο Blatche είναι δυσκίνητος, το πρόβλημα του πιστεύω δεν είναι αυτό, αλλά το ότι δεν αποδίδει εξίσου καλά ως βασικός όπως off the bench (μερικές φορές δε φαίνεται τόσο συγκεντρωμένος στο παιχνίδι) και ότι δεν έχει το ειδικό βάρος του Jamison.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. o blatche einai ypologisimh apeilh
    apo thn mesh apostash
    me ena arketa axiopisto mid range game

    ΑπάντησηΔιαγραφή