Mundobasket 2010: Η κλήρωση

Όλοι μας ξέρουμε από τώρα πώς θα περάσουμε πολλά από τα βράδια μας μεταξύ της 28ης Αυγούστου και της 12ης Σεπτεμβρίου 2010. Χθες, λοιπόν, έγινε η κλήρωση για το Mundobasket και βγήκαν οι όμιλοι της 1ης φάσης, καθώς και το πώς θα διασταυρωθούν οι ομάδες στη συνέχεια. Αρκεί μόνο να δει κανείς τα ονόματα που συμμετέχουν στη διοργάνωση για να αντιληφθεί το υψηλότατο επίπεδο μπάσκετ που θα απολαύσουμε. Ας ελπίσουμε να είναι τα γήπεδα γεμάτα (σε αυτό μπορούμε να βοηθήσουμε και εμείς καθώς η Τουρκία είναι δίπλα) και το κυριότερο χωρίς έκτροπα (που συνηθίζονται στη γειτονική χώρα).

Όσον αφορά στην Εθνική, θα είναι στον 3ο όμιλο και θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη διοργανώτρια Τουρκία, το Πουέρτο Ρίκο, τη Ρωσία, την Κίνα και την Ακτή Ελεφαντοστού. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο όμιλός μας είναι τόσο δύσκολος όσο ακούγεται και θεωρώ ότι με σοβαρότητα και συνέπεια μπορούμε εύκολα να κατακτήσουμε μια από τις δύο πρώτες θέσεις. Πάμε να ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στις ομάδες του ομίλου, για να δούμε αν στέκει αυτή η άποψη.

Τουρκία: Τους είδαμε και φέτος στο Eurobasket και καταλάβαμε ότι πρόκειται περί μιας πολύ καλής ομάδας. Παίζει δυναμική άμυνα, έχει αρκετούς σκληροτράχηλους παίκτες (Omer Asik, Sinan Guler, Omer Onan) χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει ταλέντο επιθετικά. Ηγέτης της Τουρκίας θα είναι και πάλι ο Hedo Turkoglu, ο οποίος μάλιστα δε θα έχει και την κούραση που είχε πέρυσι στο Orlando αφού οι Toronto Raptors δε θα πάνε τόσο μακριά στα playoffs (αν τελικά βρεθούν εκεί). Δεύτερος τη τάξει θα είναι ο Ersan Ilyasova, που στο comeback του στο ΝΒΑ κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις με τους Milwaukee Bucks και θα παρουσιαστεί ακόμα πιο δυνατός το καλοκαίρι. Δε νομίζω ο Tanievic να ρισκάρει την ηρεμία των αποδυτηρίων του καλώντας κάποιον από τους δύστροπους Turkcan και Okur, οπότε η ομάδα θα είναι λίγο πολύ ίδια με αυτήν του Eurobasket. Η στήριξη του κόσμου θα είναι καταλυτική (ειδικά στο ματς με την Ελλάδα, όπου θα έχουμε τις γνωστές γραφικότητες που κάνουν και οι 2 πλευρές σε αυτές τις περιπτώσεις) και η βοήθεια της διαιτησίας ελαφρώς αναμενόμενη. Πιστεύω, πάντως, ότι είναι καλύτερα που αντιμετωπίζουμε τους Τούρκους στην πρώτη φάση του τουρνουά γιατί το έργο μας θα ήταν πολύ πιο δύσκολο αν τους βρίσκαμε στους knockout αγώνες.

Πουέρτο Ρίκο: Κανένας δεν αμφισβητεί ότι το Πουέρτο Ρίκο είναι μια καλή ομάδα. Έχει εξαιρετικούς σουτέρ, παίζει γρήγορο και επιθετικό μπάσκετ και στη μέρα του μπορεί να προκαλέσει αρκετά προβλήματα. Όπως είδαμε, ωστόσο και στο προολυμπιακό τουρνουά το 2008, μια συνειδητοποιημένη και σωστά προσανατολισμένη ομάδα όπως η Ελλάδα, πολύ δύσκολα θα βρεθεί σε δυσχερή θέση απέναντι στους Πουερτορικανούς. Μπορεί οι περισσότεροι να ξέρουν τον Carlos Arroyo, το Larry Ayuso και το θηριώδη Daniel Santiago, όμως ο νέος ηγέτης της ομάδας δεν είναι άλλος από το Juan Jose Barea, που σας είχαμε παρουσιάσει πριν μερικές μέρες. Ο τελευταίος, συνεχίζει τις εξαιρετικές εμφανίσεις του στο ΝΒΑ και θα παρουσιαστεί πολύ πιο έμπειρος (αλλά και κουρασμένος) στα γήπεδα της Τουρκίας. To Πουέρτο Ρίκο, λοιπόν, θέλει προσοχή αλλά δε νομίζω ότι μπορεί να κάνει την έκπληξη απέναντί μας.

Ρωσία: Άλλη μια ομάδα που γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά και μάλιστα μας έχει νικήσει δύο φορές στα τελευταία Eurobasket. Οι Ρώσοι είναι μια σκληρή ομάδα, όχι και τόσο ταλαντούχα, που χτυπάει τα παιχνίδια στην άμυνα και στη δύναμη. Έχει πολύ ψηλά κορμιά με σπουδαία αθλητικά προσόντα και τον εξαιρετικό David Blatt στον πάγκο της. Ηγέτης της θα είναι ο Andrei Kirilenko των Utah Jazz, ο οποίος απουσίασε από το φετινό Eurobasket, ενώ θα αγωνιστεί και ο Viktor Khryapa που ήταν επίσης απών λόγω τραυματισμού. Το ερωτηματικό ακούει στο όνομα του JR Holden, ο οποίος δίνει ποιότητα στα guards και η παρουσία του παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην καθοδήγηση της ομάδας εντός παρκέ. Ο Αμερικανός απείχε από το πρόσφατο Eurobasket και δεν έχει δώσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το τι σκοπεύει να κάνει το καλοκαίρι. Εν γένει, θεωρώ ότι η εικόνα των Ρώσων θα είναι σίγουρα καλύτερη από αυτήν που παρουσίασαν στην Πολωνία, αλλά με την επιστροφή των Παπαλουκα-Διαμαντίδη και την πολύ μεγαλύτερη εξοικείωση του Jonas Kazlauskas (μετά από 1 χρόνο από το Eurobasket) με το υλικό του, η Ελλάδα μπορεί να βρει τις απαντήσεις στα υψομετρικά προβλήματα και τα προπονητικά τρικ που θα επιστρατεύσει ο Blatt.

Kίνα: Στο δρόμο μας θα βρεθεί και η πρώην ομάδα του Kazlauskas. Η Κίνα δε θα έχει στο δυναμικό της το Yao Ming, ο οποίος αναρρώνει από τον τραυματισμό του, και έτσι θα παρουσιαστεί πολύ αποδυναμωμένη στο Mundobasket. Ηγέτης της θα είναι ο forward των New Jersey Nets, Yi Jianlian και ο πρώην παίκτης (?) των Lakers, Sun Yue. Πρόκειται για μια ομάδα που σουτάρει συνέχεια τρίποντα και τρέχει πολύ, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα προξενήσει το παραμικρό πρόβλημα στη συγκεντρωμένη Εθνική μας.

Ακτή Ελεφαντοστού: Είναι άγνωστη σε όλους μας, ακόμα και στο τεχνικό team της Ελλάδας. Ο πιο γνωστός της παίκτης έπαιζε πέρυσι στην Καβάλα και είναι ο Pape Amagou. Bρίσκεται σε Mundobasket για πρώτη φορά μετά το 1986 και δε θα μείνει για πολύ, καθώς αναμένεται να αποχωρήσει με το πολύ 1 νίκη.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι παρά μερικά ονόματα που σε πρώτο άκουσμα προκαλούν ανησυχία, η Ελλάδα δεν έχει να φοβάται τίποτα και θα βρεθεί εύκολα ή δύσκολα στις πρώτες δύο θέσεις του ομίλου, πέφτοντας λογικά πάνω στη Γαλλία ή τον Καναδά στη φάση των 16.

Όσον αφορά στους άλλους ομίλους, στον 1ο Αργεντινή και Σερβία θα παίξουν για την κορυφή και Αυστραλία και Γερμανία για τις δύο άλλες θέσεις. Εξαιρετικά ενδιαφέρων είναι ο 2ος όμιλος, όπου θα συναντηθούν οι ΗΠΑ, η Σλοβενία, η Βραζιλία και η Κροατία (μαζί με το Ιράν και την Τυνησία). Οι Αμερικανοί για λόγους ασφαλείας, μάλιστα, ζήτησαν να δίνουν όλους τους αγώνες στην Κωνσταντινούπολη και να διαμένουν στην Αθήνα (!!) μετά από κάθε ματς, αίτημα το οποίο έγινε δεκτό. Στον 4ο όμιλο, Ισπανία και Λιθουανία έχουν το προβάδισμα και ακολουθούν ο Καναδάς και η Γαλλία, αλλά και η Νέα Ζηλανδία με το Λίβανο.

Φυσικά είναι πολύ νωρίς ακόμα για εις βάθος αναλύσεις και θα επανέλθουμε στο Mundobasket όσο πλησιάζουμε στην έναρξή του.