Euroleague Watch: Week 6

CSKA Moscow - Μαρούσι 78-65

Άλλη μια ήττα για το Μαρούσι και η πρόκριση στην επόμενη φάση φαντάζει πλέον πολύ μακρινή. Το πρώτο ημίχρονο ήταν ισορροπημένο και η CSKA απειλούσε κυρίως με τον Trajan Langdon. To Μαρούσι από την άλλη, είχε την ατυχία να τραυματιστεί νωρίς ο Κώστας Καϊμακόγλου, αλλά παρ' όλα αυτά κατάφερε να μείνει κοντά στο σκορ κυρίως χάρη στον Billy Keys και το Δημήτρη Μαυροειδή. Στο δεύτερο μισό του αγώνα, ωστόσο, οι Ρώσοι πάτησαν το γκάζι, έχτισαν μια διαφορά γύρω στους 15 πόντους, χτύπησαν το Μαρούσι μέσα στη ρακέτα και κατέκτησαν μια εύκολη νίκη. Πρωταγωνιστές ήταν ο JR Holden (16 pts) και ο Langdon (13 pts) ενώ πολύ καλά έπαιξαν και ο Viktor Khryapa (13 pts, 6 rebs, με απόλυτη ευστοχία) και ο Sasha Kaun (12 pts, 5rebs, με επίσης απόλυτη ευστοχία). Το Μαρούσι πλέον γνωρίζει ότι οι ελπίδες του για πρόκριση έχουν ψαλιδιστεί κατά πολύ και θα χρειαστεί ένα μικρό θαύμα για να περάσει στην επόμενη φάση. Θα αντιμετωπίσει, λοιπόν, τους επόμενους αγώνες χωρίς άγχος και θα ελπίζει για το καλύτερο.

Entente Orleanaise - Ολυμπιακός 84-88

Στη Γαλλία, ο Ολυμπιακός παραλίγο να γίνει και πάλι το θύμα της αγωνιστικής. Κόντρα στην ομάδα της Ορλεάνης οι ερυθρόλευκοι εμφανίστηκαν πολύ νωθροί και εμφανώς ονειροπαρμένοι από τη μεγάλη νίκη επί του Παναθηναϊκού. Για 30 λεπτά έπαιξαν με τη φωτιά, έμειναν πίσω μέχρι και με 13 πόντους και χρειάστηκαν την ισοφάριση του ρεκόρ των assist από τον Παπαλουκά (14!!) αλλά και τη δημιουργία ενός νέου ρεκόρ με το Linas Kleiza, για να πάρουν μία αυτονόητη πριν από το ματς νίκη. Συγκεκριμένα, ο Λιθουανός μέχρι την τελευταία περίοδο δεν είχε σκοράρει κανένα πόντο, εκεί όμως μίλησε το τεράστιο επιθετικό ταλέντο του και με 19 πόντους σε 6 λεπτά (επίδοση ρεκόρ για τα μέτρα της Euroleague) έβαλε τον Ολυμπιακό στη θέση του οδηγού, την οποία στη συνέχεια δεν απώλεσε ποτέ.

Στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού έκαναν την εμφάνισή τους οι γνωστές φετινές αδυναμίες του Ολυμπιακού στην άμυνα. Οι Γάλλοι πίεζαν την ελληνική ομάδα, γεγονός που αντικατοπτρίζεται και στα 14 κλεψίματά τους, και ο Ολυμπιακός έδειχνε ανήμπορος να αντιδράσει κυρίως στην περιφέρεια αλλά και μέσα στη ρακέτα. Ούτε και στην επίθεση, ωστόσο, είχαν καθαρό μυαλό οι περισσότεροι παίκτες, εξ' ου και τα πολλά λάθη της ομάδας (17). Όταν ήταν στην 5άδα ο Σχορτσιανίτης, το παιχνίδι γινόταν υπερβολικά προβλέψιμο, ενώ και ο Vujcic δεν ήταν σε πολύ καλή μέρα. Ο Γιαννάκης για ακόμα ένα ματς δε χρησιμοποίησε το Von Wafer, o οποίος πιστεύω ότι ταίριαζε σε αυτό το ελεύθερο, γρήγορο, ΝΒΑ-style ματς πιο πολύ απ' ότι σε κάθε άλλο στην 1η φάση. Η δικαιολογία αυτήν τη φορά ήταν ότι ο coach ήθελε παίκτες που να καταλαβαίνουν την Ευρωπαϊκή νοοτροπία, όπως ο Kleiza που με 5 απανωτά τρίποντα "τελείωσε" το παιχνίδι. Μάλλον ήταν ιδέα μου ότι ο Wafer είναι ίσως ο πλέον κατάλληλος για να αντιμετωπίσει τους αθλητικούς παίκτες των Γάλλων (ακόμα και αν δεν έχει έφεση στην άμυνα) και να τους χτυπήσει με το ίδιο νόμισμα στην επίθεση. Το κλίμα που βγαίνει από την όλη ιστορία είναι ότι το τεχνικό team δεν προτίθεται να τον χρησιμοποιήσει, ο ίδιος το 'χει πάρει προσωπικά και δε βελτιώνει την προβληματική συμπεριφορά του και ο Ολυμπιακός πετάει τα λεφτά του για έναν ταλαντούχο scorer ο οποίος βάζει καλάθια μόνο στην προπόνηση. Αν μάλιστα δεν είχε τόσο μεγάλο συμβόλαιο ο Αμερικανός τότε μάλλον θα είχε πάρει ήδη το δρόμο του γυρισμού προς την άλλη μεριά του Ατλαντικού.

Στα καθαρά αγωνιστικά, τώρα, ο Παπαλουκάς μετά τo ρόλο του scorer που έπαιξε στο derby χτες μεγαλούργησε στο δημιουργικό κομμάτι και έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά τη σεζόν. Εξαιρετικός ήταν ο Yotam Halperin (22 pts), του οποίου η ωριμότητα και το ένστικτο είναι απαραίτητα στους ερυθρόλευκους. Θετικός ήταν και ο Milos Teodosic. Aπό την άλλη, ο Justin Doellman έκανε μεγάλη ζημιά (17 pts, 6 rebs) από την περιφέρεια στους ψηλούς του Ολυμπιακού που δεν μπορούσαν να τον ακολουθήσουν. Πολύ καλός ήταν και ο Anthony Dobbins (12 pts, 4 rebs, 4 asts, 3 stls) ενώ και ο Aldo Curti δημιουργούσε πολλές ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του. Στο τέλος, ωστόσο, η απειρία των Γάλλων, το δολοφονικό ένστικτο του Kleiza και οι εντυπωσιακές άμυνες του Μπουρούση έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και βοήθησαν τον Ολυμπιακό στο να αποφύγει μια ακόμα ήττα που θα τον απομάκρυνε σε μεγάλο βαθμό και άλλο από την 1η θέση. Τώρα, την επόμενη αγωνιστική με την Unicaja ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να νικήσει με μεγάλη διαφορά (ει δυνατόν +22) αλλιώς θα ελπίζει και σε άλλη ήττα των Ισπανών για να τερματίσει πρώτος στον όμιλο. Αν βέβαια χάσει μέσα στο ΣΕΦ η 1η θέση θα έχει χαθεί οριστικά.

Παναθηναϊκός - AJ Milano 80-68

Το ότι ο Παναθηναϊκός θα επικρατούσε της Milano το ξέραμε από πριν. Το θέμα είναι ότι δεν έδειξε να έχει ανακάμψει πλήρως από την ήττα από τον Ολυμπιακό και ότι δε διόρθωσε τα λάθη στα οποία είχε υποπέσει στο derby της περασμένης Κυριακής.

Το παιχνίδι στα 3 πρώτα δεκάλεπτα οδηγούσε φαινομενικά σε μία χαλαρή νίκη 20-25 πόντων. Ο Παναθηναϊκός εκτελούσε, η Milano δεν έδειχνε να προβάλλει ιδιαίτερη αντίσταση και η διαφορά γρήγορα πήρε διαστάσεις, 12 πόντους στο ημίχρονο και 15 στο τέλος του 3ου.

Εκεί όμως εμφανίστηκε το βασικό πρόβλημα του φετινού Παναθηναϊκού, τα νεκρά διαστήματα. Η ιταλική ομάδα, παίζοντας όχι τόσο ποιοτικά αλλά κυρίως γρήγορα, εκμεταλλεύτηκε την έλλειψη συγκέντρωσης και την για μία ακόμη φορά ανομβρία από το τρίποντο (ο Καλάθης τα 'σπασε με 0/3 και 0/2 βολές) και πλησίασε σε χρόνο μηδέν στο -6. Η ποιότητά της βέβαια δεν επέτρεπε κάτι παραπάνω, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες από Maciulis, Hall και Bulleri, η ήττα ήρθε φυσιολογικά από τη στιγμή που ο Obradovic έβαλε τις φωνές στο timeout, επανέφερε τους βασικούς στο παρκέ, η άμυνα έσφιξε και η μπάλα πήγε μέσα στη ρακέτα για εύκολα καλάθια και κερδισμένα fouls. Το γεγονός, όμως, παραμένει ότι ο Παναθηναϊκός φέτος παρουσιάζει μία ανεξήγητη χαλαρότητα και έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης κατά διαστήματα. Αυτά μπορεί να μην κοστίζουν σε έναν αγώνα με αντίπαλο τη Milano, όμως ήδη αποδείχθηκαν μία από τις κύριες αιτίες ήττας σε ματς απέναντι σε top level ομάδες, όπως είναι η Real και ο Ολυμπιακός. Σίγουρα ο Obradovic θα ερευνήσει και θα διορθώσει το πρόβλημα, όπως έχει κάνει πάμπολλες φορές στο παρελθόν.

Στα ατομικά, τώρα, κυρίαρχο στοιχείο του ματς ήταν η επανεμφάνιση του Sarunas Jasikevicius, που έδειξε ορεξάτος, σε σχετικά καλή κατάσταση δεδομένου του χρόνου αποχής του και έτοιμος όπως πάντα να αναλάβει αμέσως πρωτοβουλίες στην επίθεση και να δημιουργήσει με το γνωστό απρόβλεπτο τρόπο του, για τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του. Χρειάζεται 1-2 παιχνίδια ακόμα βέβαια για να μπει σε πλήρεις ρυθμούς, αλλά το σημαντικό είναι ότι, στα 14 λεπτά που έπαιξε φάνηκε ξεκάθαρα το τι είχε λείψει από τον Παναθηναϊκό κατά το διάστημα απουσίας του.

Από τους υπόλοιπους παίκτες πρέπει να αναφέρουμε τον Περπέρογλου, ο οποίος απέναντι σε μία μέτρια άμυνα βρήκε την ευκαιρία να "ξεσκουριάσει" κάπως με 4/5 δίποντα, καθώς και τον Batiste, που δεν είχε πρόβλημα να σκοράρει 12 πόντους σε 18 λεπτά συμμετοχής απέναντι στους ανεπαρκείς ψηλούς της Milano. Το ίδιο και ο Pekovic, που σημείωσε με άνεση 16 πόντους και 11 (!) κερδισμένα fouls, σουτάροντας 14 βολές και ευστοχώντας στις 10. Τέλος, ο Φώτσης είχε ένα εύκολο βράδυ, μαζεύοντας 8 rebounds, ενώ Shermandini και Καλάθης χρειάζονται πάνω απ' όλα αυτοπεποίθηση και περισσότερη δουλειά στις προπονήσεις, καθώς δε δείχνουν να καταλαβαίνουν στο 100% τι ζητάει κάθε φορά η ομάδα από αυτούς.

Μ.Π. & Β.Α.