Τα τελευταία χρόνια, στην αρχή κάθε χρονιάς ξέρουμε τι να περιμένουμε από τον Παναθηναϊκό, και αυτό είναι παρατεταμένη τελειότητα, σε όλους τους τομείς. Αυτή η σεζόν δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, συνυπολογίζοντας και το ότι έγιναν και φέτος ουσιαστικές προσθήκες στον προϋπάρχοντα, απόλυτα επιτυχημένο κορμό.
Είναι μία ομάδα που ξέρει πάντα ακριβώς τι είναι αυτό που θέλει στο παρκέ και τον τρόπο με τον οποίο θα το κερδίσει. Το αγωνιστικό πλάνο είναι σαφές και κατασκευασμένο προσεκτικά από τους Obradovic και Ιτούδη. Με τι ποσοστό συμβάλλει ο καθένας από τους δύο στη διαμόρφωση του gameplan και της τακτικής δε μας πολυενδιαφέρει. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι αυτό το πλάνο αποδίδει και έχει φέρει 2 triple crowns σε 3 χρόνια, επίτευγμα που αν κάτσει να το σκεφτεί καλά κάποιος σίγουρα θα του φανεί κάτι παραπάνω από εκπληκτικό.
Τα βασικότερα επιθετικά options του Παναθηναϊκού είναι τα εξής:
-- High pick-n-roll με ballhandler τον Διαμαντίδη ή τον Σπανούλη και screener τον Pekovic ή το Batiste.
-- Drive 'n kick Διαμαντίδη και Σπανούλη στους ακροβολισμένους shooters (Φώτσης, Nicholas, Περπέρογλου).
-- Entry pass σε Pekovic ή Batiste για να παίξουν με πλάτη και να εκμεταλλευτούν ο Pekovic τη δύναμή του και ο Βatiste την ευελιξία και το θαυματουργό touch του γύρω από το καλάθι.
-- Περιστασιακά post-ups των Διαμαντίδη και Περπέρογλου, όταν τους μαρκάρει κάποιος κοντύτερος ή πιο αδύναμος αμυντικός. Ο Διαμαντίδης συνήθως θα πασάρει και ο Περπέρογλου θα εκτελέσει με fadeaway ή με step-through.
Ειδικά από ένα καλά εκτελεσμένο pick-n-roll προκύπτουν πάρα πολλές επιλογές για τον Παναθηναϊκό και ο αντίπαλος θα πρέπει να διαλέξει πού θα δώσει έμφαση στην άμυνα απέναντι στο PnR, καθώς είναι αδύνατον να καλύψει όλες τις απειλές. Παίκτες με την κλάση και την οξυδέρκεια του Διαμαντίδη, του Σπανούλη, ακόμα και του Καλάθη, μπορούν κάθε φορά να κάνουν την καλύτερη επιλογή ανάλογα με τις περιστροφές της άμυνας.
Για παράδειγμα, στο επερχόμενο derby, θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αντιμετωπίσει το two-man game των Διαμαντίδη και Pekovic χωρίς βοήθειες στο κρίσιμο screen. Αν επιλέξει να βοηθήσει από την strong ή weak side, ο Παναθηναϊκός έχει εκπληκτική ικανότητα στο να εντοπίζει, με διαδοχικές extra πάσες όποτε χρειαστεί, τον ελεύθερο παίκτη και θα πονέσει τον Ολυμπιακό από το τρίποντο. Άρα ο Ολυμπιακός θα πρέπει εξαρχής να βάλει ένα δυνατό αμυντικό με μακριά χέρια (π.χ. Childress) πάνω στο Διαμαντίδη, που να μπορεί αφενός να διασπά με σχετική επιτυχία τα screens των Pekovic και Batiste, αφετέρου να κλείνει γρήγορα τις passing lanes και να κάνει δύσκολη (ιδανικά, ανέφικτη) την πάσα προς τον rolling ψηλό. Στο παρελθόν ο Παναθηναϊκός έχει τιμωρήσει πολύ σκληρά την ανικανότητα του Ολυμπιακού να περιστραφεί γρήγορα στα PnR's, με πολλά ελεύθερα (και εύστοχα) τρίποντα.
Η ομάδα του Obradovic θα επιδιώξει να πάει το παιχνίδι, όπως πάντα, σε σχετικά μεγάλες επιθέσεις, για να μην επιτρέψει στον Ολυμπιακό να μετουσιώσει την αντικειμενικά αθλητική του υπεροχή σε εύκολους πόντους μέσω αιφνιδιασμών. Κλειδί σε αυτό θα είναι οι γρήγορες και αποτελεσματικές επιστροφές στην άμυνα, που έλαμψαν διά της απουσίας τους στο 2ο δεκάλεπτο του χθεσινού αγώνα εναντίον της Oldenburg.
Η άμυνα των "πρασίνων" θα πρέπει να είναι πολύ επιθετική και physical από τα πρώτα λεπτά. Μέσω αυτής θα εκνευριστεί πιθανότατα ο Teodosic, και μέχρι να μπει ο ούτως ή άλλως όχι 100% έτοιμος Παπαλουκάς, ο Παναθηναϊκός θα έχει πάρει μερικούς πόντους από λάθη του Ολυμπιακού. Η ίδια σκληρή άμυνα θα πρέπει να εφαρμοστεί και στον Βασιλόπουλο, που συνηθίζει να κάνει ballhandling ή passing turnovers υπό πίεση. Ο Childress θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογικά, με καίριες βοήθειες στα drives του, και ιδιαίτερη προσοχή στη baseline, καθώς αυτή είναι ο κύριος χώρος δράσης του.
Ένα ερωτηματικό, που οξύνθηκε μετά και το χθεσινό αγώνα, είναι τα αμυντικά rebounds. Η frontline του Ολυμπιακού, με Sofo, Vujcic, Μπουρούση και Kleiza, συνολικά υπερτερεί των Pekovic, Batiste, Τσαρτσαρή και Φωτση στο rebounding κομμάτι. Τα καλά box-outs θα είναι το ζητούμενο εδώ.
Ο Kleiza και ο Μπουρούσης εύκολα ή δύσκολα θα βάλουν τους πόντους τους. Το κλειδί του ματς, όμως, θα είναι ο περιορισμός (ή όχι) του Sofo. Κρίνεται απαραίτητο το συχνό rotation στην frontline του ΠΑΟ, με χρησιμοποίηση γιατί όχι και του Shermandini, με σκοπό την κούραση του Σχορτσιανίτη και τον εξαναγκασμό αυτού να "δουλέψει" για τους πόντους του, από τη γραμμή των βολών.
Ένας extra κίνδυνος για τον Παναθηναϊκό θεωρώ ότι είναι ο Κώστας Παπανικολάου. O Obradovic δεν τον έχει ξανααντιμετωπίσει και ενδεχομένως να υποτιμήσει το ρόλο που μπορεί να παίξει σε ένα τέτοιο ματς, με τα μακριά του χέρια, την καλή του άμυνα, το ύψος του και το αξιόπιστο σουτ του. Επιπροσθέτως, κρίνονται απολύτως απαραίτητα τα ταχύτατα closeouts στον Teodosic, που έχει πολύ γρήγορο shooting motion. Ειδικά στο 4ο δεκάλεπτο ο Σέρβος έχει μια τάση να ζεσταίνεται πολύ γρήγορα και μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά στα κρίσιμα.
Συνοψίζοντας, εχθρός του Παναθηναϊκού θα είναι οι ατομικές ενέργειες των πολλών ταλαντούχων παικτών του Ολυμπιακού (Vujcic, Childress, Παπαλουκάς, Kleiza, Wafer). Στο halfcourt set παιχνίδι ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα χάσει. Έτσι, λοιπόν, το κύριο ζητούμενο θα είναι η "σμίκρυνση" του γηπέδου μέσω των κατάλληλων matchup zones (man-to-man στον ballhandler και ζώνη με βοήθειες μακριά από την μπάλα), ώστε να αποφευχθούν τα drives και το 1-on-1 παιχνίδι, που είναι η δύναμη του Ολυμπιακού. Τέλος, ο παράγοντας έδρα θα παίξει, βέβαια, όπως πάντα το ρόλο του, ο Παναθηναϊκός όμως έχει δείξει ότι δεν επηρεάζεται τόσο από εχθρικές ατμόσφαιρες και εκτελεί αμέριμνος το θαυματουργό παιχνίδι του.
Ας ευχηθούμε όλοι, λοιπόν, να δούμε ένα μεγάλο και αμφίρροπο παιχνίδι, αντάξιο του ταλέντου των δύο ομάδων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου