Ολυμπιακός-Μαρούσι 86-77
Όπως το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, έτσι και τώρα ο Ολυμπιακός κλήθηκε να αντιμετωπίσει έναν αξιόμαχο αντίπαλο επιπέδου Euroleague, το Μαρούσι. Οι κερκίδες του ΣΕΦ ήταν άδειες καθώς ο Ολυμπιακός ήταν τιμωρημένος από τους περσινούς τελικούς με τον Παναθηναϊκό, η ώρα ήταν 2 το μεσημέρι και το Μαρούσι είχε δύο σημαντικότατες απουσίες, το Μιχάλη Πελεκάνο και τον Κώστα Καϊμακόγλου, κοινώς όλοι ήμασταν έτοιμοι να δούμε μια εύκολη επικράτηση των "ερυθρολεύκων", οι οποίοι μάλιστα την έψαχναν κιόλας για να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις από τη βαριά ήττα που υπέστησαν στην Ισπανία μεσοβδόμαδα. Τι είδαμε τελικά? Κάτι τελείως διαφορετικό...
Ο Ολυμπιακός μπήκε πιο δυνατά στο ματς, έχτισε μια διαφορά 10-12 πόντων την οποία έχανε κατά διαστήματα και έφτασε τελικά να πάρει το ματς στα τελευταία 4-5 λεπτά χάρη στον επιθετικό οίστρο του Linas Kleiza. Εξετάζοντας, τώρα, σε βάθος τον αγώνα μπορούμε να πούμε ότι αυτή η νίκη ήρθε πολύ δύσκολα και αγχωτικά. Το Μαρούσι, ενθουσιασμένο από την πρώτη του νίκη στη Euroleague και απαλλαγμένο από το άγχος αφού του έλειπαν πολύ σημαντικοί παίκτες, δεν το έβαλε κάτω, πίστεψε στο ματς και παραλίγο να δικαιωθεί. Ο Ολυμπιακός από την άλλη για 2ο συνεχόμενο παιχνίδι δεν ικανοποίησε, έδειξε υπερβολικά αγχωμένος και επιπόλαιος, δεν έπαιξε καλή άμυνα στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού και θα πρέπει να ευχαριστεί τον "ατομιστή" (όπως τον έχουν βαφτίσει πολλοί) Kleiza που δεν επέτρεψε να γίνει η πρώτη "γκέλα" μέσα στο ΣΕΦ.
Γενικά, οι ερυθρόλευκοι αποπνέουν τον αέρα της ομάδας που δεν έχει βρει πατήματα, που δεν ξέρει καλά καλά τι στυλ παιχνιδιού θέλει να παίξει, που έχει αρκετούς ρόλους συγκεχυμένους στο μυαλό των παικτών και που δέχεται πίεση από όλον τον κόσμο καθώς φέτος φαίνεται ότι απαγορεύεται να χάνει. Αυτήν την κατάσταση ενέτεινε και η φημολογία ότι ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος επέβαλε πρόστιμο στην ομάδα μετά την ήττα στην Ισπανία, ενέργεια της οποία η λογική αν μη τι άλλο είναι αμφιλεγόμενη. Κοιτάζοντας, πάντως, το παιχνίδι αυτό καθ'εαυτό (τα προβλήματα και την εν γένει κατάσταση στον Ολυμπιακό θα τη δούμε σε άλλο άρθρο μέσα στη βδομάδα) μπορούμε να πούμε ότι οι κόκκινοι ψάξανε το Σχορτσιανίτη (16pts 6rebs 1stl 1bl) μέσα στη ρακέτα στην επίθεση και αυτός τους δικαίωσε.
Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν ότι τον... ψάχνανε και στην άμυνα καθώς εκεί χτύπαγε συστηματικά το Μαρούσι με τον εξαιρετικό Jared Homan (23 pts) αλλά και τους πολύ καλούς και δραστήριους Levon Kendall και Δημήτρη Μαυροειδή, οι οποίοι πήραν αρκετά επιθετικά rebounds καταδεικνύοντας την αδυναμία του Ολυμπιακού στο συγκεκριμένο τομέα. Το Μαρούσι, μάλιστα, επέστρεψε και από το -12 στο οποίο έφτασε ο Ολυμπιακός στα τέλη της 3ης περιόδου με ένα υπερβολικό αντιαθλητικό foul υπέρ του Kleiza και μια τεχνική ποινή που ακολούθησε στον πάγκο των κιτρινόμαυρων. Φάνηκε να μένει από δυνάμεις, όμως, στο τέλος (απόρροια και της ταλαιπωρίας του ταξιδιού στη Σλοβενία), δεν είχε σωστές επιλογές στην επίθεση και του έλειψαν πολύ οι 2 παίκτες που προαναφέραμε στα κρίσιμα σημεία, όπου θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να κλέψει και τη νίκη.
Αυτά τα χαρακτηριστικά, που έλειψαν από το Μαρούσι, φαίνεται ότι είχε ο Linas Kleiza (27pts 7rebs), ο οποίος στο τέλος του αγώνα με προσωπικές ενέργειες πήρε πάνω του τον Ολυμπιακό και επέφερε μια (προσωρινή?) ηρεμία στις τάξεις της ομάδας. Σημαντικές βοήθειες υπήρχαν για ένα ακόμα παιχνίδι και από τον Josh Childress (15pts 7rebs 3stls). Αντίθετα ο Von Wafer μπήκε για μόλις 8 λεπτά, έβαλε 4 πόντους και ακόμα δεν μπορεί να προσαρμοστεί (χωρίς βέβαια και η ομάδα να δείχνει μεγάλη διάθεση να τον... "προσαρμόσει" στα πλάνα της). Το παιχνίδι του Ολυμπιακού σε πολλά σημεία είναι άναρχο, η περσινή άμυνα δεν υπάρχει πλέον, τα νεκρά διαστήματα είναι πολλά, η ψυχολογία στο ναδίρ (ίσως και αδικαιολόγητα), τα προβλήματα στο αμυντικό rebound κάνουν την εμφάνιση τους, ενώ και τα μηνύματα από το ΟΑΚΑ και τις εντυπωσιακές εμφανίσεις του Παναθηναϊκού προσθέτουν ένα επιπρόσθετο βάρος στις πλάτες των παικτών και κυρίως του Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος μένει να δούμε αν μπορεί τελικά να ενσωματώσει όλα αυτά τα τεράστια ταλέντα, να δώσει έναν πιο γρήγορο και ευχάριστο ρυθμό στην ομάδα και φέρει ξανά την ηρεμία που χρειάζεται ένα σύνολο για να προχωρήσει απερίσπαστο στη διεκδίκηση τίτλων.
MVP: Linas Kleiza
Stats
ΠΑΟΚ-Άρης 83-48
Το άλλο derby της αγωνιστικής, έγινε στην Πυλαία μεταξύ του ΠΑΟΚ και του Άρη. Βέβαια, από τη στιγμή που ξεκίνησε το παιχνίδι και ο ΠΑΟΚ πήρε τη διαφορά, υπήρχε μια μόνο ομάδα στο παρκέ. Ο Άρης σε κανένα σημείο δεν μπόρεσε (ούτε προσπάθησε) να επιστρέψει στον αγώνα και έτσι ήρθε η μεγαλύτερη διαφορά σε μεταξύ τους derby.
Μετά το ματς με τον Ολυμπιακό, είχαμε γράψει ότι ο Φώτης Κατσικάρης ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να ξανακάνει τον Άρη, "Αυτοκράτορα", όμως φαίνεται ότι αυτός ο θρόνος (ή έστω και τα σκαλοπάτια μπροστά του) είναι ακόμα πολύ μακριά. Είναι ο ΠΑΟΚ, τόσο καλύτερη ομάδα? Όχι. Απλά είναι δουλεμένος. Ο Σούλης Μαρκόπουλος, συνεχίζει την καλή δουλειά που έκανε στο Μαρούσι και έκανε απλά πράγματα που του έφεραν αυτήν την εύκολη νίκη. Γνωρίζοντας, ότι ο Άρης δεν έχει ποιοτική frontline, έφθειρε τον Andrew Betts με fouls, ανάγκασε τους κίτρινους σε μακρινά σουτ (μερικά υπό πολύ άσχημες προϋποθέσεις), έτρεξε στον αιφνιδιασμό και τελείωσε το ματς από την πρώτη περίοδο. Από εκεί κι ύστερα δεν υπάρχει κάτι άλλο να πούμε. Ο Άρης δεν είναι ομάδα, ο καθένας έκανε ότι ήθελε στο παρκέ, ενώ και μετά τη μεγάλη διαφορά και με τον κόσμο να πιέζει αφόρητα στην Πυλαία, δεν έδειξε διάθεση να αντιδράσει. Ο Φώτης Κατσικάρης, παρακολουθούσε περίλυπος από τον πάγκο και μάλλον αναρωτιόταν από πού πρέπει να ξεκινήσει για να κάνει τους παίκτες του, ομάδα του.
Από το δικέφαλο, ξεχώρισε φυσικά ο Chris Monroe, που με 18 πόντους 5 rebounds και 5 assists ήταν ο πρωταγωνιστής ενώ εξαιρετικός ήταν και ο Παναγιώτης Καυκής στην 1η περίοδο, οπότε και χτίστηκε η διαφορά που έκανε τον αγώνα πιο εύκολο. Αξιόπιστοι ήταν και ο Kenny Gregory και ο Predrag Drobnjak. Στον αντίποδα, δεν ξεχώρισε κανείς. Επειδή όμως κάποιος έπρεπε να πάρει περισσότερες προσπάθειες, ο Andrew Betts είχε 15 πόντους και ακολούθησε ο Jeremy Richardson με 12.
Το συμπέρασμα? Οσον αφορά στον ΠΑΟΚ, η δουλειά του προπονητή φαίνεται στο παρκέ. Είναι αλήθεια, πάντως, ότι οι παίκτες βρέθηκαν σε ιδανική μέρα και αναρωτιόμαστε τι θα γίνει όταν δε θα είναι όλα τόσο ρόδινα. Οσον αφορά στον Άρη, ο Juan Dixon και ο Jeremy Richardson είναι αρκετά καλοί παίκτες. Το ίδιο και ο Aaron Miles και ο Kee-Kee Clark. To πρόβλημα, ωστόσο, εστιάζεται στους ψηλούς όπου υπάρχει μόνο ο Betts και ο Ντικούδης (τραυματίας) που μπορούν να αγωνιστούν κοντά στο καλάθι. Αν λοιπόν ο Άρης δε βρει κι άλλες λύσεις στη frontline (προσπαθεί εδώ και μερικές εβδομάδες χωρίς αποτέλεσμα να επαναποκτήσει το Massey) τότε το μέλλον του για φέτος είναι αβέβαιο.
MVP: Chris Monroe
Stats
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου