Η Μάχη ενάντια στην Αμερική: Shooting Guards

Αφού κατασταλάξαμε όσον αφορά τους PG's, ας πάμε να δούμε τι συμβαίνει στη θέση "2". Το concept: Επιλέγουμε την καλύτερη βασική πεντάδα μη Αμερικανών στον κόσμο για μια θεωρητική σειρά αγώνων ενάντια στην Team USA υπό κανόνες FIBA. Για κάθε θέση διαλέγουμε αρχικά 5 υποψηφίους και εν συνεχεία τους κατατάσσουμε με βάση τις κατά τη γνώμη μας απαραίτητες ικανότητες για την εκάστοτε θέση, με σκοπό να βρούμε τον καταλληλότερο. Οι επιλογές μας και γενικότερα το όλο εγχείρημα δεν έχουν σε καμία περίπτωση απόλυτο χαρακτήρα και γίνονται περισσότερο για να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο για σκέψη και συζήτηση.

Juan Carlos Navarro

Profile: Ικανότατος scorer. Διαθέτει φαρμακερό τρίποντο είτε off-a-screen είτε off-the-dribble, το οποίο εξαπολύει πάντα μετά από ένα μικρό stepback. Χρησιμοποιεί πολύ αποτελεσματικά την προσποίηση για σουτ. Κινείται συνεχώς στην επίθεση. Το μικρό του μέγεθος και τα πολύ γρήγορα πόδια του τον βοηθούν να ξεγλιστράει ταχύτατα μέσα από τα screens. Οταν βρει χώρο για διείσδυση θα εξαπολύσει σχεδόν πάντα το trademark floater του, την "bombita", η οποία κόβεται πολύ δύσκολα από οποιονδήποτε αμυντικό. Yψηλό basketball IQ, ξέρει τον τρόπο να κερδίζει fouls. Η κάθε άλλο παρά εντυπωσιακή σωματοδομή του είναι η κύρια αιτία που στην άμυνα αποτελεί συχνά μαύρη τρύπα και αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα από αθλητικούς και ψηλότερους SG's. Για τα λεπτά που παίρνει στο παρκέ δεν κάνει πολλά λάθη και δεν κρατάει υπέρμετρα την μπάλα.

Πρακτικά: Παρότι θα περίμενε κανείς ότι απέναντι σε ογκωδέστερους και πολύ πιο αθλητικούς guards θα είχε τεράστιο πρόβλημα, το επιτυχημένο πέρασμά του (για μία μόνο σεζόν βέβαια) από το NBA και η δυναμική εμφάνισή του στον τελικό του Πεκίνου (18 πόντοι) δείχνουν πως συχνά ό,τι του λείπει σε καθαρά σωματικά προσόντα μπορεί να το αντικαταστήσει με το έξυπνο παιχνίδι του. Όπως και να 'χει όμως, το να κατεβαίνεις με βασικό έναν τόσο undersized (1,92 μ.) shooting guard απέναντι σε αθλητικά "κτήνη" όπως ο Kobe ή ο Wade εμπεριέχει πάντοτε τεράστιο ρίσκο.

Επιθετικές αρετές: τρίποντο μετά από προσποίηση ή από screen, "bombita" μετά από drive

Mickael Pietrus

Profile: Ιδιαίτερα προικισμένος αθλητικά, με μεγάλο άλμα και μακριά χέρια. Τελευταία επιτίθεται σπανιότερα στο καλάθι και όποτε το επιχειρεί πάει συνήθως για το κάρφωμα. Αν βρεθεί στη μέρα του, μπορεί να "σκοτώσει" από την περιφέρεια. Διαφορετικά, μπορεί να "σκοτώσει" τη δική του ομάδα με τραβηγμένα σουτ και γενικά κακές επιλογές. Αμυντικά πολύ καλός, έχει τη δύναμη και την αθλητικότητα για να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά τους περισσότερους guards του NBA. Το πρόβλημα έγκειται στη διάθεσή του, η οποία δεν είναι πάντα η επιθυμητή. Συχνά φαίνεται πολύ "μπλαζέ" στο παρκέ, παίζοντας υποτονικά και κυρίως όχι ομαδικά.

Πρακτικά: Παίζοντας αρκετά χρόνια στο NBA και όντας στο σωματότυπο και όμοιος αθλητικά με τους NBAers, μπορούμε να πούμε ότι ο Pietrus θα είναι στα χαρτιά μία πολύ καλή λύση, επιθετικά και αμυντικά, απέναντι στους Αμερικανούς. Αυτό που αμφισβητείται όμως είναι το επίπεδο συγκέντρωσης και ομαδικότητάς του, καθώς το FIBA basketball απαιτεί γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας και αλτρουισμό από κάθε παίκτη της ομάδας. Η αστάθειά του επίσης προβληματίζει.

Επιθετικές αρετές: τρίποντο από τη γωνία, fadeaway midrange σουτ off-the-dribble, μεγάλο hangtime που του επιτρέπει να τελειώνει με κάρφωμα

Βασίλης Σπανούλης

Profile: Στο πρόσφατο Eurobasket χρησιμοποιήθηκε ως point guard, αλλά όλοι ξέρουμε ότι κατά βάση είναι 2άρι, έστω και undersized. Είναι πολύ καλύτερος στο να δημιουργεί off-the-dribble σε 1-on-1 ή pick-n-roll καταστάσεις απ' ότι ως set ή off-a-screen shooter. Διαθέτει ταχύτατη εκτίναξη και αστραπιαίο πρώτο βήμα μετά από hesitation dribble. Αν βρει το διάδρομο θα εκτελέσει ένα γρήγορο leaning lay-up, αλλιώς θα επιδιώξει την επαφή με τον αμυντικό για να κερδίσει κάποιο foul και ταυτόχρονα να πάρει το and-1 ευστοχώντας σε fall-away σουτ με ταμπλό, εκμεταλλευόμενος το μεγάλο hangtime που διαθέτει. Δε φοβάται να πάρει κρίσιμα σουτ. Πολλές φορές παρασύρεται από το ρυθμό του παιχνιδιού και υποπίπτει σε συνεχόμενα λάθη. Στην άμυνα στηρίζεται περισσότερο στην πονηριά του παρά στα αθλητικά του προσόντα, έχοντας μία έφεση στο να στήνεται επιτυχημένα (τις περισσότερες φορές) για επιθετικό foul.

Πρακτικά: Η ταχύτητα και ευελιξία του, καθώς και η ικανότητά του στο PnR τον καθιστούν απειλητικό για την αμερικανική άμυνα. Η δύναμη βέβαια των αντίπαλων guards, καθώς και η επιθετική άμυνά τους με τα συνεχή reach-ins για κλέψιμο (όπως είδαμε και στους περσινούς Ολυμπιακούς) θα τον κουράσουν αρκετά, με αποτέλεσμα να χάσει ελαφρώς τη συγκέντρωσή του και να αρχίσει να υποπίπτει σε λάθη. Θα ήταν ιδανικός σε ρόλο παίκτη που προσφέρει ταχύτητα μαζί με instant offense από τον πάγκο για μικρά χρονικά διαστήματα.

Επιθετικές αρετές: hesitation dribble ακολουθούμενη από drive, midrange pull-up σουτ

Manu Ginobili

Profile: Τεράστιας ποιότητας παίκτης, με έφεση σε όλα τα κομμάτια του επιθετικού παιχνιδιού. Μεγάλη πλαστικότητα και γκάμα κινήσεων, ειδικά κοντά στο καλάθι (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το απίστευτης δυσκολίας και τέχνης lay-up απέναντι στην Ελλάδα). Ο σωματότυπός του και η αθλητικότητά του δεν εντυπωσιάζουν με την πρώτη ματιά και κάνουν τον αντίπαλο να τον υποτιμήσει, πριν αυτός βρεθεί εντελώς εκτός θέσης από μία περίτεχνη προσποίηση ή fancy dribble του Manu. Προβληματίζει οποιονδήποτε αμυντικό στο 1-on-1. Διαθέτει εκρηκτικότητα και πρώτο βήμα που εκπλήσσουν, αν και αυτά λογικά θα έχουν αναμενόμενα μετριαστεί λόγω του περσινού σοβαρού τραυματισμού του. Το περιφερειακό του σουτ σπανίως τον προδίδει, ειδικά μετά από προσποίηση και αφού έχει "κοιμίσει" τον προσωπικό του αντίπαλο. Το basketball IQ του είναι αξιοθαύμαστο, αφού θα 'λεγε κανείς ότι κάνει τη σωστή επιλογή σχεδόν σε κάθε πιθανή κατάσταση στο παρκέ. Δεν εκβιάζει προσπάθειες, είναι αλτρουιστής και κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους. Στην άμυνα συμπεριφέρεται παρόμοια με το Σπανούλη, χρησιμοποιεί δηλαδή περισσότερο το μυαλό (έχει έφεση στα κλεψίματα) παρά τη δύναμη, συχνά σε εκνευριστικό θα λέγαμε βαθμό καθώς έχει τη φήμη (δικαίως) του flopper.

Πρακτικά: Έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια (All-star στο NBA, τρία πρωταθλήματα με Spurs, μεγάλες διακρίσεις με την εθνική Αργεντινής) ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα με τους καλύτερους, και δη με τους NBAers. Θα προσφέρει σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού: σκοράρισμα, οργάνωση, κοντρολάρισμα του tempo, hustling, τα πάντα. Ερωτηματικά αποτελούν η σχετικά μεγάλη ηλικία του (32) και τα πρόσφατα προβλήματα τραυματισμών, όμως μετά από μία χρονιά ουσιαστικά ξεκούρασης η λογική λέει ότι μπαίνει στο τελευταίο στάδιο της καριέρας του εμπειρότερος και ωριμότερος από ποτέ.

Επιθετικές αρετές: σουτ μετά από προσποίηση, anklebreaking dribbles, περίτεχνα in-traffic lay-ups

Ben Gordon

Profile: Ένας από τους πιο killer σουτέρ του κόσμου. Στη μέρα του είναι δυνατόν να νικήσει μόνος του μία ολόκληρη ομάδα μέσα από την εντυπωσιακή εμπιστοσύνη που τρέφει στο δολοφονικό του σουτ. Είτε off-the-dribble είτε off-a-screen, χρειάζεται ελάχιστο χώρο για να εξαπολύσει μία από τις βόμβες του, χώρο που δημιουργεί με μεγάλη ευχέρια χρησιμοποιώντας συνήθως ένα χαρακτηριστικό step-back, ένα πολύ δυνατό πάτημα προς τα πίσω με τα δύο πόδια. Είναι ιδιαίτερα ικανός και άφοβος σε clutch καταστάσεις (εξ ου και το nickname "4th quarter assassin"). Όσο περνάνε τα χρόνια ευνοεί περισσότερο το jumpshot του σε σχέση με τα drives, έχοντας φτάσει πλέον σήμερα να καρφώνει αρκετά πιο σπάνια απ' ότι στα πρώτα χρόνια του, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δε διαθέτει ακόμα την απαιτούμενη εκρηκτικότητα για να τελειώσει μια φάση κοντά στο καλάθι. Πολύ συχνά καταλήγει να παίρνει πολλά υπέρ του δέοντος δύσκολα σουτ, δείχνοντας τον χαρακτήρα ενός παίκτη που νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και αποκλειστικός σκοπός του οποίου είναι να δώσει ώθηση στα stats του. Τον περισσότερο χρόνο στην άμυνα δίνει την εντύπωση ότι δεν προσπαθεί καν, προκειμένου να προφυλάξει όλη του την ενέργεια για το επιθετικό κομμάτι.

Επιθετικές αρετές: jumpshots όλων των ειδών (step-back, off-the-dribble, off-a-screen)


Σύγκριση

Νικητής

Η κατάταξη των υποψήφιων SG's ήταν δύσκολη σε 2-3 κατηγορίες (ειδικά στις "Διεισδύσεις"), αλλά όταν το τοπίο ξεκαθάρισε κάπως, έγινε προφανές ότι η θέση του βασικού 2αριού θα κρινόταν ανάμεσα στους Manu και Gordon. Η μάχη ήταν σκληρή, αλλά τελικά θα πρέπει να πορευτούμε με την λύση του Αργεντινού, που μας προσφέρει all-around ποιότητα, εμπειρία και σιγουριά, από τη λύση του "Benny G", που αν και δολοφονικός σουτέρ και ικανότατος σκόρερ, χάνει πόντους από το συχνό εγωισμό του και την αδιαφορία του για το αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Άλλωστε, για να μπορέσεις να νικήσεις την Αμερική, άμυνα και ομαδικότητα είναι δύο από τα βασικότερα στοιχεία που πρέπει να διαθέτεις σε αφθονία.

Έξτρα κίνητρο για την επιλογή του Manu Ginobili αποτέλεσε το γεγονός ότι η συνύπαρξή του στο backcourt με το Steve Nash θα δημιουργήσει ένα πολύ δυνατό αλλά κυρίως ισορροπημένο δίδυμο στην επίθεση, ικανό να φέρει εις πέρας οποιαδήποτε αποστολή του ζητηθεί. Και οι δύο σπανίως κρατάνε περισσότερο απ' όσο χρειάζεται την μπάλα στα χέρια, βοηθούν στην οργάνωση του παιχνιδιού και απειλούν από κάθε απόσταση. Και οι δύο τα δίνουν κάθε φορά όλα για τη νίκη και βάζουν την ομάδα πάνω από τον εαυτό τους. Το πραγματικό ζητούμενο θα είναι αν θα μπορέσουν να παίξουν αξιόπιστη team defense απέναντι στους αθλητικά (και όχι μόνο) ανώτερους Αμερικανούς, ώστε να ελαφρύνουν όσο μπορούν το κύριο αμυντικό φορτίο που θα επωμιστεί το frontcourt της "World" team, το οποίο και θα δούμε στα επόμενα posts.