Η Euroleague, ο σημαντικότερος θεσμός στο συλλογικό ευρωπαϊκό μπάσκετ, έχει ήδη ξεκινήσει από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας με το εισαγωγικό παιχνίδι ανάμεσα στη Maccabi Electra και την Union Olimpija. Η δράση συνεχίζεται αυτήν την Τετάρτη, οπότε ξεκινά και τυπικά αυτός ο μπασκετικός μαραθώνιος των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης. Πάμε να ρίξουμε, λοιπόν, μια ματιά στους ομίλους της πρώτης φάσης για να πάρουμε μια ιδέα από αυτά που θα δούμε φέτος.
Regal FC Barcelona
Ο ηγέτης: Αναμφίβολα, ο Juan Carlos Navarro. Ο εμβληματικός αρχηγός της Barcelona και της Εθνικής Ισπανίας είναι ο παίχτης που μιλάει στα κρίσιμα και σε αυτήν την ομάδα με τα πολλά νέα πρόσωπα θα έχει ηγετικό ρόλο.
Ο καινούριος: Ο νεοαποκτηθείς Erazem Lorbek εντυπωσίασε με την Εθνική Σλοβενίας στο Eurobasket 2009 και αναμένεται να αποτελέσει βαρόμετρο και για τη frontline των Καταλανών αναπληρώνοντας το κενό του Ilyasova που έφυγε για το ΝΒΑ.
Το ερωτηματικό: Ο Ricky Rubio. Αποκτήθηκε για ένα σημαντικό χρηματικό ποσό παρά το νεαρό της ηλικίας του. Μένει να δούμε αν θα καταφέρει να ηγηθεί της ομάδας και αν θα καθορίσει το παιχνίδι της με το ταλέντο του στο up tempo game και την έφεση του στην άμυνα ή αν θα περιορίστει σε μερικά λεπτά από τον πάγκο λόγω έλλειψης εμπειριών σε τόσο σημαντικό ρόλο. Το Eurobasket 2009, πάντως, σίγουρα ήταν πολύ βοηθητικό για αυτόν.
Συν: Η Barcelona είναι μια πολύ έμπειρη ομάδα, με ποιοτικούς παίχτες και πληθώρα λύσεων σε όλες τις θέσεις, χαρακτηριστικό απαραίτητο για ένα τόσο μεγάλο σε διάρκεια πρωτάθλημα όπως η Euroleague.
Πλην: Τα πολλά νέα πρόσωπα (Rubio, N'dong, Morris, Lorbek, Mickeal) μπορεί να επηρεάσουν τη χημεία της περσινής ομάδας σε συνδυασμό μάλιστα με την απειρία του Xavier Pasqual απέναντι σε ελίτ coaches όπως ο Messina, o Obradovic, o Ivanovic κλπ.
Θα φτάσει... Σίγουρα ως τους 8 με μεγάλες πιθανότητες να ξαναβρεθεί στο Final 4 για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Μontepaschi Siena
Ο ηγέτης: Terrell McIntyre. Ο εκρηκτικός Αμερικανός θα οδηγήσει και φέτος τη Siena φορτώνοντας τα καλάθια των αντιπάλων με πολλούς πόντους.
Ο καινούριος: Οι άνθρωποι της ιταλικής ομάδας είναι πολύ χαρούμενοι γιατί πλέον δίπλα στον "τρελό" McIntyre θα έχουν ένα μυαλωμένο guard με court vision και έφεση στην άμυνα, το Nίκο Ζήση, γεγονός που σίγουρα θα ξεκουράσει τον Αμερικανό και θα προσδώσει ομαδικότητα στην επίθεση.
Το ερωτηματικό: Henry Domercant. Στη μέρα του μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα στην Ευρώπη με το σουτ του. Όταν, όμως, ένα παιχνίδι του πάει στραβά μπορεί να αποτελέσει μαύρη τρύπα σε άμυνα και επίθεση.
Συν: Η ομάδα διατήρησε τη χημεία του παρελθόντος αφού δεν έφερε πολλά νέα πρόσωπα. Επίσης, σημαντικό στοιχείο είναι η σκληρή άμυνα που παίζει, ειδικά στην καυτή έδρα της.
Πλην: Ο χαρακτήρας της ομάδας, που στα κρίσιμα δεν αναδεικνύεται (σε Ευρωπαϊκό επίπεδο) καθώς και η έλλειψη ομαδικότητας πολλές φορές.
Θα φτάσει... Η πρωταθλήτρια Ιταλίας θα φτάσει λογικά ως τους 8, όπως και πέρυσι. Εκεί θα δώσει μεγάλη μάχη για την είσοδο στο Final 4.
Cibona
Ο ηγέτης: Ο νεοαποκτηθείς, ταλαντούχος Jamont Gordon. Ο ταχύτατος Αμερικανός combo-guard θα ηγηθεί της νέας του ομάδας τόσο στο σκοράρισμα όσο και στη δημιουργία και στην Κροατία περιμένουν από αυτόν να θυμίσει τον παίκτη των κολλεγιακών του χρόνων.
Ο καινούριος: Antonio Graves. O έταιρος Αμερικανός της πρωταθλήτριας Κροατίας είναι εξαιρετικός αμυντικός, με αθλητικά προσόντα και έφεση στο γρήγορο παιχνίδι ενώ είναι αξιόπιστος και στο περιφερειακό του σουτ.
Το ερωτηματικό: Στα καλά του ο Dalibor Bagaric είχε φτάσει μέχρι και το ΝΒΑ και τους Chicago Bulls. Ο άστατος χαρακτήρας του, ωστόσο, τον μετέτρεψε σε ένα νομά του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, o οποίος επιστρέφει πλέον στην πατρίδα του σε αμφισβητούμενη κατάσταση, ελπίζοντας να βρει τον τελευταίο προορισμό στην καριέρα του.
Συν: Παίζει καλή άμυνα και αντλεί δύναμη από την έδρα της. Έχει προπονητή τον έμπειρο Velimir Perasovic, ενώ παρουσιάζει και ποιότητα στη θέση 3 με τους διεθνείς Marko Tomas και Marin Rozic.
Πλην: Της λείπει η εμπειρία και η χημεία, στοιχεία απαραίτητα για να προχωρήσεις στη διοργάνωση.
Θα φτάσει... Θα παλέψει για να περάσει στη 2η φάση.
Fenerbahce Ulker
Ο ηγέτης: Το υπερπλήρες ρόστερ της Fenerbahce έκανε πολύ δύσκολη την επιλογή μας, αλλά πιστεύουμε ότι ο Willie Solomon θα ηγηθεί και φέτος των Τούρκων. Τις περισσότερες βραδιές βοηθάει σε όλους του τομείς της ομάδας (κυρίως στο σκοράρισμα), υπάρχουν όμως και μερικά βράδια που δεν έχει φρένο και μπορεί να καταστρέψει την ομάδα του αν φυσικά το επιτρέψει ο Tanievic (που δεν το νομίζουμε).
Ο καινούριος: Lynn Greer. O πρώην άσσος του Ολυμπιακού είναι ένας πολύ έμπειρος scorer που μπορεί να διαλύσει στη μέρα του κάθε αντίπαλη άμυνα. Ευτυχώς το πλούσιο roster της Fenerbahce θα είναι εκεί να καλύπτει και τις κακές του βραδιές, γεγονός που θα τον κάνει να φαίνεται ακόμα καλύτερος.
Το ερωτηματικό: Οι σοβαροί τραυματισμοί που είχαν πέρυσι αρκετοί παίκτες, με κυριότερους τον Giricek και τον Asik, δημιουργούν πάντα το φόβο για υποτροπή αλλά και την αμφιβολία αν θα παρουσιαστούν εξίσου καλοί με πριν. Ο Asik στο Eurobasket έδειξε σε πολύ καλή κατάσταση πάντως. Ακόμα, η ομαλή κατάσταση των αποδυτηρίων είναι απαραίτητη ειδικά σε μια ομάδα με τόσους εκρηκτικούς χαρακτήρες (κυρίως Turkcan και Solomon).
Συν: Η Fenerbahce-Ulker παρουσιάζεται πιο δυνατή από ποτέ, με πληρότητα σε κάθε θέση. Αν συνυπολογιστεί και ο παμπόνηρος μαέστρος Bogdan Tanievic τότε μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα φέτος πάει για μεγάλα (και θεαματικά) πράγματα.
Πλην: Η έλλειψη αμυντικογενών παικτών στην περιφέρεια, η "ασυνέπεια" και ο εγωισμός που μπορούν να επιδείξουν μερικοί από τους stars της ομάδας.
Θα φτάσει: Αν όλοι είναι υγιείς και αρμονικοί τότε η πρόκριση στους 8 είναι πάρα πολυ πιθανή (αν όχι σίγουρη). Ίσως αποτελέσει την έκπληξη της διοργάνωσης.
Zalgiris
Ο ηγέτης: Ο πρώτος scorer της Euroleague, Marcus Brown. Mε την εμπειρία του και την ικανότητά του σε clutch καταστάσεις, θα προσπαθήσει να πάρει από το χέρι το νεανικό σύνολο των Λιθουανών και να τους πάει στην επόμενη φάση.
Ο καινούριος: Mirza Begic. Mια από τις αποκαλύψεις της περσινής σαιζόν. Ο ικανότατος center της Zalgiris αναμένεται να κατεβάσει πολλά rebounds, να δώσει σκληρές μάχες μέσα στη ρακέτα και να σκοράρει με hooks (κυρίως) και άλλους τρόπους (αν έχει βελτιώσει το παιχνίδι του σε σχέση με πέρυσι). Απαιτείται, πάντως, από αυτόν μεγαλύτερη συνέπεια στις εμφανίσεις του αν θέλει να ανέβει επίπεδο.
Το ερωτηματικό: Όσοι παρακολούθησαν έστω και λίγο πέρυσι τη Zalgiris, θα ξεχώρισαν σίγουρα ένα νεαρό, ψηλό play-maker, το Μantas Kalnietis. Φέτος, οι προσδοκίες από αυτόν είναι πολύ μεγαλύτερες αφού αναμένεται να είναι ο στρατηγός των Λιθουανών στο παρκέ. Θα πρέπει να εκμεταλλευθεί τα αθλητικά του προσόντα, τη διεισδυτικότητά του, το court vision του και την έφεση στο pick n' roll, με λίγα λόγια να βελτιώσει το παιχνίδι του και να αποδείξει ότι άξιζε τα θετικά σχόλια που απέσπασε με τις πρώτες εμφανίσεις του στην ομάδα.
Συν: Όπλο της Zalgiris θα αποτελέσει η παραδοσιακά δυνατή της έδρα καθώς και ο ενθουσιασμός των παικτών της αν ξεκινήσουν καλά τη διοργάνωση.
Πλην: Η παρουσία πολλών νέων παικτών, τόσο σε ηλικία όσο και στην ομάδα, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εμπόδιο, ειδικά αν συνυπολογιστεί το μέτριο ταλέντο αρκετών από αυτών.
Θα φτάσει... Το πολύ ως τους 16.
Αsvel Villeurbanne
Ο ηγέτης: Aπό τα χέρια του Bobby Dixon θα περνάει όλο το παιχνίδι της Asvel, αφού αυτός θα είναι ο κινητήριος μοχλός στην επίθεση σκοράροντας και δημιουργώντας, στο βαθμό που μπορεί βέβαια.
Ο καινούριος: Curtis Borchardt. O Aμερικανός πέρυσι είχε 12.3 ppg 9.8 rpg και 1.3 bpg σε ένα από τα πιο απαιτητικά πρωταθλήματα της Ευρώπης, το ισπανικό, οπότε πιστεύουμε ότι θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ανύπαρκτη frontline της πρωταθλήτριας της Γαλλίας.
Το ερωτηματικό: Καλά λόγια ακούγονται για τον Kristjan Kangur. Το γεγονός, ωστόσο, ότι απέτυχε τη μόνη φορά που βγήκε από το μεγάλο πρωτάθλημα της Εσθονίας για να πάει στο εξίσου μεγάλο της Γερμανίας, μας δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με το αν θα έχει καλή παρουσία σε τόσο υψηλό επίπεδο.
Συν: Ομοιογενές σύνολο, το οποίο προπονεί ο συμπαθητικός (μπασκετικά πάντα) Vincent Collet.
Πλην: Η παντελής έλλειψη έστω και κακής frontline, αφού πέρα από 2 παίκτες ύψους 2.12m, όλοι οι άλλοι είναι κάτω από 2.01. Το ρόλο της θα παίξει και η απουσία μεγάλου ονόματος.
Θα φτάσει... Ως τη Villeurbanne όταν θα λήξει η πρώτη φάση, αφού δε νομίζουμε ότι θα προκριθεί στην επόμενη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου