1) Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για τον επαναληπτικό του Ο.Α.Κ.Α. ανάμεσα σε Μαρούσι και Άρη για τα προκριματικά της Euroleague. Η διαφορά ήταν απλά χαώδης. Ο Άρης έμοιαζε χωρίς υπερβολή με ομάδα Β΄ Εθνικής. Καμία οργάνωση, καμία αποτελεσματικότητα, παντελής έλλειψη χαρακτήρα και μυαλού από μία ομάδα που με τις καλοκαιρινές κινήσεις της μας είχε σχεδόν πείσει ότι φέτος είναι η χρονιά της. Οι ευθύνες δεν ξέρω ποιον βαρύνουν περισσότερο, μάλλον όλους. Το καλύτερο που έχει να κάνει ο Άρης είναι να ξεχάσει ολοκληρωτικά αυτό το παιχνίδι, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό μιας και η Euroleague έμοιαζε σαν τη Γη της αγωνιστικής και οικονομικής Επαγγελίας. Πρέπει το προπονητικό team να κάτσει να σκεφτεί καθαρά και να αποφασίσει πώς ακριβώς θέλει να παίζει η ομάδα, πού να δίνει προτεραιότητα και πώς να μοιράζει τους ρόλους, αφού μερικοί (Day, Richardson) δεν αξιοποιούνται επαρκώς και άλλοι (Χατζηβρέττας) κάνουν ώρες ώρες απονεννοημένες ενέργειες.
Το Μαρούσι από την άλλη εμφανίστηκε σε αυτούς τους δύο αγώνες πολύ μυαλωμένο και με την εικόνα της ομάδας που ξέρει τι ζητάει στο παρκέ, δεν εκβιάζει ενέργειες, ξέρει τα ατού της και πώς να τα εκμεταλλευτεί και που μπορεί άριστα να επιβάλει το ρυθμό της στον αντίπαλο. Οι συνεργασίες μεταξύ των ψηλών είχαν πάλι την τιμητική τους, η πιεστική άμυνα περιόρισε σε μεγάλο βαθμό το περιφερειακό σουτ του Άρη, οι guards βρέθηκαν σε πολύ καλή shooting μέρα, ενώ η ενέργεια και το hustling Πελεκάνου και Καϊμακόγλου αποτελείωσαν τον εντελώς ανήμπορο (και μετριότατο από πλευράς φυσικής κατάστασης όπως παρατηρήσαμε) Άρη. Περιμένουμε από το Μαρούσι να παλέψει με μεγάλες αξιώσεις για την πρόκριση στους ομίλους απέναντι σε Alba ή Le Mans και εν συνεχεία να θέσει σοβαρότατη υποψηφιότητα για την 3η θέση στην Α1. Τον Άρη, τουλάχιστον, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα (λιγοστά) δεδομένα, φαίνεται να τον "έχει".
2) Σύμφωνα με κάποιες πηγές, ο Ολυμπιακός φέρεται να είναι έτοιμος να αφήσει το Nikola Vujcic εκτός Α1 προς χάρην του απρόσμενα (όπως φαίνεται) θετικού Patrick Beverley, κρατώντας (ή προφυλάσσοντας αν θέλετε) τον έμπειρο Κροάτη center για τα δυσκολότερα, από κάθε άποψη, παιχνίδια της Euroleague.
Εμείς φυσικά συμφωνούμε πλήρως με τη λογική του Ολυμπιακού σε αυτήν την περίπτωση, καθώς μία τέτοια κίνηση μόνο οφέλη μπορεί να έχει για το σύνολο του roster της ομάδας. Αφενός, ο Beverley έχει δείξει με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις του στα φιλικά ότι αποτελεί έναν πολύπλευρο παίκτη που μπορεί να βοηθήσει σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, αν κρίνουμε από τους υψηλούς αριθμούς του σε rebounds και κλεψίματα. Άλλωστε, μία καλή αμυντική παρουσία στις νευραλγικές θέσεις των guards (όπου τόσο υπέφερε ο Ολυμπιακός πέρσι στα μεγάλα ματς με τον Παναθηναϊκό) είναι πάντα καλοδεχούμενη, ου μην και επιτακτική.
Από την άλλη, είναι προφανέστατο σε όλους όσους παρακολούθησαν τον Vujcic στην περσινή σεζόν και στο πρόσφατο Eurobasket ότι αντιμετωπίζει πλέον μεγάλα προβλήματα με τα πόδια του, τόσα ώστε να έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό η αποτελεσματικότητά του, εφόσον έχει γίνει αρκετά πιο αργός, με ελάχιστη εκρηκτικότητα και με πολύ προβλέψιμες κινήσεις στο post. Ο περιορισμός της συμμετοχής του μόνο στη Euroleague σίγουρα θα βελτιώσει τη συνεισφορά του, αφού η καταπόνησή του μέσα στη χρονιά θα είναι σαφώς μικρότερη. Η frontline στο πρωτάθλημα θα παραμείνει πολύ δυνατή (ειδικά αν παρουσιαστεί ο Sofo του Eurobasket) και δε θα έχει κανένα πρόβλημα να τα βγάλει πέρα στο 95% των αγώνων, ενώ με αυτόν τον τρόπο θα πάρουν περισσότερο χρόνο οι Γλυνιαδάκης και Μαυροκεφαλίδης.
3) Με χαρά διαβάσαμε ότι ο Chris Bosh θα εμφανιστεί σωματικά πολύ πιο δυνατός φέτος, αφού δουλεύοντας σκληρά το καλοκαίρι έχει καταφέρει να φτάσει πλέον στα 115 περίπου κιλά. Αυτή φαίνεται να είναι η απάντηση στους επικριτές του που μέχρι τώρα έλεγαν ότι ο Bosh ήταν "πολύ soft" και "απρόθυμος να χτυπηθεί μέσα στη ρακέτα", προτιμώντας τα mid-range jumpshots από τις μάχες κάτω από τα καλάθια. Ο ίδιος ο Bosh φαίνεται να θέλει να "αμερικανοποιήσει" περαιτέρω τα παιχνίδι του, απομακρυνόμενος από το ευρωπαϊκό πρότυπο του ευέλικτου 4αριού που κινείται πολύ έξω από το ζωγραφιστό (π.χ. LaMarcus Aldridge) και πλησιάζοντας στον τύπο ψηλού που είναι διατεθειμένος να επικρατήσει μέσω της δύναμής του (π.χ. Shaq). Οι Raptors θα πρέπει να τρίβουν πλέον τα χέρια τους, αφού αυτή η είδηση δίνει μεγάλη ώθηση στις ήδη αισιόδοξες προβλέψεις για τη φετινή χρονιά τους. Άλλωστε μία βασική πεντάδα αποτελούμενη από Calderon, DeRozan, Turkoglu, Bargnani και έναν πιο δυνατό Bosh είναι αρκετή για να φοβίσει οποιονδήποτε αντίπαλο.
Το προβλέψιμες κινήσεις στο ποστ που λετε για τον Βούισιτς, εμένα μου δείχνει ότι δεν τον είδατε ούτε πέρσι, ούτε το καλοκαίρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο είναι ξεκούραστος ο Βούισιτς παραμένει ο μοναδικός σέντερ στην Ευρώπη που δεν μαρκάρεται. Δες την πρώτη φάση του Ευρωμπάσκετ ή δες το περσινό τετράμηνο Δεκέμβρη-Μάρτη στον Ολυμπιακό.
Και στο θέμα μπος, μια πεντάδα με Μπος, Μπαρνιάνι, Τούρκογλου, είναι το όνειρο κάθε αντίπαλου σέντερ που θα κάνει πάρτι. Γι' αυτό οι Ράπτορς θα πατώσουν και πάλι.
Το Vujcic τον έχουμε δει πάρα πολλές φορές και πέρυσι και στο Ευρωμπάσκετ και σαφώς πιο παλιά. Είναι αλήθεια ότι ο παίχτης του Ολυμπιακού διαθέτει ένα μεγάλο εύρος κινήσεων στο low-post, οι οποίες αποτελούνται κυρίως από συνεχόμενα fakes και ότι στις καλές του ημέρες δε μαρκάρεται εύκολα από κάποιον αντίπαλο(ειδικά άμα βάλει τις πρώτες του προσπάθειες). Επειδή, ωστόσο, είναι καταπονημένος από τραυματισμούς δεν αντέχει όσο παλιότερα, ενώ μερικές φορές ειδικά απέναντι σε δυνατούς centers αναγκάζεται να βγει πολύ έξω. Δες πόσο εύκολα αντιμετώπισε το Vujcic ο Παναθηναϊκός, μια ομάδα με σαφές πλάνο στην άμυνα και πώς χτύπησαν την εμφανή κούρασή του και τα αργά του πόδια στην άμυνα. Εκεί θέλαμε να δώσουμε έμφαση και δεν αμφισβητούμε επ'ουδενί το ότι ο Nicola είναι ένας πολύ ποιοτικός παίχτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά στους Raptors, εκτός από τον Bosh και τον Bargnani (γιατί ο Turkoglu στο ΝBA σπάνια αγωνίζεται στη front-line)έχουν τον Reggie Evans και τον Amir Johnson, δύο πιο δυνατούς ψηλούς. Απ'ότι λένε, εξάλλου, οι αναφορές από την Αμερική, ο Bosh έχει δυναμώσει αρκετά φέτος και θα παρουσιαστεί αλλαγμένος. Είναι αλήθεια, πάντως ότι η έλλειψη δυνατού center ήταν φανερή τα προηγούμενα χρόνια στο Toronto.