Μαρούσι - Ολυμπιακός 82-74
Οι εκπλήξεις είναι πάντα ωραίες στον αθλητισμό. Το στοιχείο του απρόβλεπτου είναι αυτό που ανεβάζει το επίπεδο και το οποίο τόσο έχει λείψει από το ελληνικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια. Η ευκολία με την οποία περνούσαν οι "αιώνιοι" από σχεδόν όλες τις έδρες ήταν παροιμιώδης. Για να χάσουν, έπρεπε να βρίσκονται σε κακή μέρα και οι αντίπαλοι να σεληνιαστούν, να βάλουν απίστευτα σουτ και να κλέψουν τη νίκη. Πλέον το Μαρούσι μπορεί να λέει ότι δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία ομάδων. Σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια έπαιξε στα ίσια τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και έφτασε να παλεύει για τη 2η θέση του πρωταθλήματος στα τελευταία δευτερόλεπτα του προχθεσινού αγώνα. Το ματς είχε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία που φανερώνουν την ταυτότητα της κάθε ομάδας, τουλάχιστον για φέτος.
Το οργανωμένο παιχνίδι του Αμαρουσίου είναι εκπληκτικό. Ο Μπαρτζώκας κάνει πολύ καλή δουλειά στο στήσιμο της ομάδας και ο σχεδιασμός στην προπόνηση αποδίδει στο έπακρο και σε καταστάσεις αγώνα. Φυσικά, εμείς δεν είμαστε εκεί για να δούμε τη δουλειά του προπονητικού team, αλλά οι φάσεις που βγάζουν οι παίκτες μέσα στο παρκέ δε γίνεται να είναι έμπνευση της στιγμής. Στην άμυνα δε, είναι σαφείς οι οδηγίες για collapsing και καίριες βοήθειες απέναντι στα επιθετικά ατού του αντιπάλου. Εν ολίγοις, κάθε μονάδα ξέρει πού να βρίσκεται ανά πάσα στιγμή ώστε να βγει το σύστημα είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση. Αυτό είναι άλλοτε καλό και άλλοτε κακό, βέβαια, γιατί αν μια ομάδα προβληματίσει αυτό το καλοδουλεμένο σύνολο και το βγάλει από το συνηθισμένο παιχνίδι του, τότε θα έχει κάνει μεγάλο βήμα προς τη νίκη. Ο Ολυμπιακός ξεκάθαρα δεν το έκανε (εκτός πολύ μικρών διαστημάτων).
Ο Γιαννάκης μετά τις τελευταίες καλές εμφανίσεις του έκανε κακό coaching. Η χρησιμοποίηση του Vujcic για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα "σκότωσε" τον Ολυμπιακό και ήταν ό,τι πιο εύκολο είχε να αντιμετωπίσει η επίθεση του Αμαρουσίου που με πολλά, γρήγορα και σωστά pick-n-rolls φανέρωσε τα προβλήματα του Κροάτη. Δεν καταλαβαίνω τη μη χρησιμοποίηση του Σχορτσιανίτη στο 2ο ημίχρονο. Ο "Σόφο" ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά στο 1ο μισό του αγώνα και όταν τροφοδοτούνταν σωστά, δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα με τους ψηλούς της ομάδας των βορείων προαστίων. Αν κουράστηκε στη συνέχεια και δεν μπορούσε να μπει στο παρκέ για λίγα λεπτά δεν το γνωρίζω, αλλά μου φαίνεται υπερβολικό. Το ίδιο εύλογο ερώτημα θα έθετα και για την παρουσία του Μπουρούση. Ο παίκτης προέρχεται από τραυματισμό μεν αλλά ήταν πολύ θετικός στην ολιγόλεπτη παρουσία του στον αγώνα και ίσως να ισορροπούσε την άμυνα του Ολυμπιακού αν έπαιζε στο τέλος. Αν πάντως, ο προπονητής του Ολυμπιακού ήξερε ότι οι δύο από τους κλασικούς centers του δε θα άντεχαν σε αυτόν τον κρίσιμο αγώνα, γιατί άφησε εκτός αποστολής το Γλυνιαδάκη; Τι ρόλο επιτελεί ο Έλληνας διεθνής στη φετινή ομάδα του Ολυμπιακού; Η μεγάλη προσπάθεια που επιδεικνύει πάντα ο πρώην center του Αμαρουσίου ίσως να ήταν ευεργετική για τους ερυθρόλευκους, από τη στιγμή μάλιστα που ο συγκεκριμένος παίκτης έχει και έφεση στο rebound και ίσως να περιόριζε τα 14 επιθετικά των κίτρινων. Σίγουρα, εξάλλου, θα μπορούσε να ανταποδώσει το σκληρό παιχνίδι του Αμαρουσίου στην άμυνα.
Ένα σκληρό παιχνίδι, το οποίο δύσκολα αντιμετωπίζει ο φετινός Ολυμπιακός (ειδικά όταν οι διαιτητές το αφήνουν σε υπέρμετρο βαθμό). Όποιος έχει παρακολουθήσει τους φετινούς αγώνες της ομάδας θα έχει καταλάβει ότι πλέον οι ερυθρόλευκοι δεν έχουν τόσο πρόβλημα με τις γρήγορες και ποιοτικές ομάδες (τύπου Caja Laboral, Efes Pilsen), ενώ προβληματίζονται αρκετά απέναντι σε σύνολα όπως η Partizan, o Άρης, το Μαρούσι, που παίζουν πολύ σκληρά στο αμυντικό κομμάτι. Δε θα χαρακτήριζα τους παίκτες του Ολυμπιακού soft, όμως είναι γεγονός ότι στα κρίσιμα απαιτείται μεγαλύτερο physicality. Βέβαια, αυτό έχει και τα όρια του και οι διαιτητές βρίσκονται ακριβώς για αυτόν το λόγο στο παρκέ. Ο εκνευρισμός των παικτών του Ολυμπιακού αν δεν παίρνουν κάποιο σφύριγμα, παρότι αρκετές φορές ήταν δικαιολογημένος, μόνο κακό μπορεί να κάνει ειδικά όταν έχει ως επακόλουθο κακές επιλογές. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι το επίπεδο διαιτησίας στην Α1 είναι πολύ κακό και το μπάσκετ κακοποιείται συνεχώς.
Δεδομένο είναι εξάλλου ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να κοιτάξει περισσότερο την άμυνά του στο transition. Οι 10/11 επιτυχείς αιφνιδιασμοί για το Μαρούσι δεν είναι κολακευτικό στατιστικό τη στιγμή, μάλιστα, που ο ίδιος είχε 2/3. Ο Γιαννάκης πρέπει να δουλέψει περισσότερο τόσο στην καλύτερη εκδήλωση των αιφνιδιασμών της ομάδας, όσο και στις ταχύτερες επιστροφές των παικτών του στην άμυνα. Το Μαρούσι και εκεί είχε υποδειγματική λειτουργία.
Περνώντας σε ατομικό επίπεδο, μπορεί MVP να βγήκε ο Κώστας Καϊμακόγλου, όμως πιστεύω ότι ο Jamon Lucas άξιζε εξίσου (αν όχι παραπάνω) το συγκεκριμένο τίτλο. Σκοράροντας με κάθε τρόπο, δημιουργώντας χωρίς να κάνει λάθη, παίζοντας άμυνα τόσο οn-ball όσο και σε βοήθειες, βγαίνοντας πολύ γρήγορα στον αιφνιδιασμό, έκανε τα πάντα για την ομάδα του και πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού σίγουρα θα σκέφτηκαν ότι κάποιος σαν και αυτόν λείπει από το φετινό υπερπλήρες roster. Αρκετά καλός ήταν και ο Μαυροειδής, που εκμεταλλεύτηκε πολλές φορές τα mismatches που δημιουργούσαν οι αλλαγές της άμυνας του Ολυμπιακού και σκόραρε εύκολους πόντους.
Όσον αφορά στον Ολυμπιακό, ο Josh Childress εξέθεσε τον προπονητή του για την περιορισμένη χρησιμοποίησή του στο 1ο ημίχρονο (ελαφρυντικό πάντως αποτελεί το γεγονός ότι είχε 2 fouls) και σκόραρε και τους 15 πόντους του στο 2ο, κάνοντας ό,τι περνούσε από το χέρι του για να πάρει τη νίκη ο Ολυμπιακός. Ο Teodosic δε βοήθησε πολύ δημιουργικά και ο Παπαλουκάς συνέχισε τις αρνητικές εμφανίσεις μετά τον τραυματισμό του. Δε νομίζω, ωστόσο, ότι οι φίλοι του Ολυμπιακού πρέπει να ανησυχούν για την απόδοση των 2 συγκεκριμένων παικτών καθώς θα φορμαριστούν όταν τα ματς θα είναι πιο κρίσιμα.
Αντιθέτως, θεωρώ ότι πρέπει να επανεξεταστεί από την ομάδα ο ρόλος του Yotam Halperin και του Scoonie Penn. O Ισραηλινός ήρθε στην ομάδα ως ένα επιθετικό όπλο και ήταν ένας παίκτης που δε φοβόταν να πάρει κρίσιμα σουτ και τις περισσότερες φορές να τα βάλει. Πλέον, όμως, έχει καθαρά αμυντικούς προσανατολισμούς και διστάζει να σουτάρει πολλές φορές ακόμα και όταν είναι ελεύθερος, ενώ σπάνια δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να σκοράρει ο ίδιος. Οι ερυθρόλευκοι έχουν ανάγκη από έναν αξιόπιστο shooting guard και ο Halperin είναι επιτακτικό να αρχίσει να πέρνει περισσότερες προσπάθειες ωστέ να βρει ρυθμό και να βοηθήσει όσο μπορεί. Επίσης, κατανοώ ότι ο Scoonie Penn δεν μπορεί να είναι πρώτη επιλογή στην επίθεση, ειδικά σε μια τόσο γεμάτη ομάδα, όμως όταν είναι στο παρκέ φαίνεται να μην σκέφτεται καν το ενδεχόμενο να απειλήσει και σουτάρει μόνο υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις. Έτσι κάνει το πλάνο της ομάδας αρκετά προβλέψιμο. Άποψη μου είναι ότι ο Ολυμπιακός ωφελείται από την "ωρίμανση" του Penn, αλλά δεν πρέπει να το παρακάνει και μερικές από τις συνηθισμένες του "τρελές" προσπάθειες είναι απαραίτητες για να θέτει περισσότερα προβλήματα στις αντίπαλες άμυνες.
Το μεγαλύτερο στοίχημα, όμως, του Ολυμπιακού είναι ο Linas Kleiza. Μπορεί ο Λιθουανός να βάζει σταθερά 15 πόντους στη μεγαλύτερη πλειοψηφία των αγώνων, όμως περνάει ένα παρατεταμένο ντεφορμάρισμα στο περιφερειακό σουτ, παρουσιάζεται υπέρ του δέοντος εκνευρισμένος, λίγο προβληματικός στην άμυνα και γενικότερα η απόδοσή του έχει πέσει σε σχέση με αυτήν που είχε στους πρώτους μήνες του στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι της ομάδας πρέπει να δουλέψουν μαζί του και σε ψυχολογικό επίπεδο έτσι ώστε να είναι απολύτως έτοιμος για τα πολύ δύσκολα ματς που ακολουθούν. Ευτυχώς για τους ερυθρόλευκους, ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης παρουσιάζεται πιο έτοιμος από ποτέ και βοηθάει πολύ την ομάδα, ακόμα και όταν παίζει ως center που δεν του ταιριάζει.
Για το Μαρούσι τα λόγια περιττεύουν. Αν έχεις κερδίσει μέσα σε 4 μέρες Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό τότε μόνο με αισιοδοξία μπορείς να κοιτάς το μέλλον και οποιοδήποτε αντίπαλο αντιμετωπίσεις. Η καλή δουλειά του Μπαρτζώκα θα συνεχιστεί, ελπίζω οι παίκτες να παραμείνουν προσγειωμένοι και αν η ομάδα συνεχίσει να βελτιώνεται κατ' αυτόν το ρυθμό, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχουμε και άλλες εκπλήξεις στο μέλλον.
MVP: Jamon Lucas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου