EL Quarterfinals Watch: Game 3

Ξεκινώ με το αυτονόητο: ο Ολυμπιακός δεν έκανε καλό ματς χθες σε καμία περίπτωση απέναντι στην Prokom. Μπορεί στο τέλος να πλησίασε σε απόσταση ενός σουτ από την παράταση, αλλά αν κοιτάξει κάποιος συνολικά το παιχνίδι θα δει ότι ικανοποίησε σε ελάχιστες στιγμές με την απόδοσή του.

Η λέξη-κλειδί για τους "ερυθρόλευκους"; Χαλαρότητα. Καθώς και έλλειψη εγρήγορσης. Παρότι κυνηγούσε στο σκορ από νωρίς, ο Ολυμπιακός έδινε σε όλο το παιχνίδι την εντύπωση ότι πίστευε πως θα μπορούσε να γυρίσει το ματς όποτε ήθελε, με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια.

Δεν επεδίωκε να βγάλει μελετημένα plays και στηριζόταν κατά μεγάλο ποσοστό σε προσωπικές ενέργειες. Στην επίθεση συχνά "κολλούσε", περιμένοντάς τα όλα από τα χέρια του Teodosic, ο οποίος έκανε μεν καλό ματς, έχοντας 9 συνολικά assists (δείγμα του κατά πολύ βελτιωμένου court vision του), αλλά ώρες-ώρες ήταν απελπιστικά μόνος στην οργάνωση, συνυπολογιζόμενης και της μέτριας βραδιάς του Παπαλουκά.

Με τη δράση των Vujcic και Childress "άνοιξε" το παρκέ, ανέβηκε η επιθετική αποτελεσματικότητα κοντά στο καλάθι και ο Ολυμπιακός έδειξε αυτό που όλοι μας γνωρίζουμε, ότι μπορεί να γυρίσει ένα ματς όποτε θελήσει. Για να φτάσει στη νίκη, όμως, χρειαζόταν να συνεισφέρουν και άλλοι 2 παράγοντες, οι οποίοι υστέρησαν σημαντικότατα.

Πρώτον, ο Kleiza. Ο Λιθουανός ποτέ δε "ζεστάθηκε" μέσα στο ματς, παρότι βρήκε το χώρο για ως επί το πλείστον καλών προϋποθέσεων σουτ. Αστόχησε σε προσπάθειες που θα μπορούσαν να "σπρώξουν" τον Ολυμπιακό προς τη νίκη και γενικά παρουσιάστηκε ελαφρά εκνευρισμένος.

Δεύτερον, η σχεδόν καθολικά κακή "κόκκινη" άμυνα. Δεν υπήρξε παρά σε διάσπαρτα σημεία πραγματική αμυντική διάθεση. Τα contests (χέρια στο πρόσωπο του σουτέρ) ήταν χωρίς ενέργεια και ταχύτητα και οι βοήθειες έβγαιναν λανθασμένα στα πολωνικά drives. Αυτά διέκριναν οι Πολωνοί και εκτελούσαν συνεχώς τρίποντα, είτε off-the-dribble είτε off-a-pass μετά από drive. Οι Ewing και Woods για άλλη μία φορά έκαναν ζημιά, με την άμυνα του Ολυμπιακού να επιμένει στη χαλαρότητα παρά την εμφανή ικανότητά τους στο 1-on-1 παιχνίδι, ενώ κανείς δεν μπορούσε να μείνει μπροστά από τον Logan, που με το συνεχές dribbling του δημιουργούσε συνεχώς "ρήγματα".

Χαρακτηριστική απόδειξη της γενικότερης χαλαρότητας και επιθετικής απάθειας με την οποία αντιμετώπισε τον αγώνα ο Ολυμπιακός είναι οι μόλις 10 βολές που εκτέλεσε, τη στιγμή στη φετινή Euroleague εκτελεί 24.8 ανά παιχνίδι. Επίσης δε γίνεται να μη σχολιαστεί η τραγική απόδοσή του στο αμυντικό rebound, αφού η Prokom πλησίασε το εντυπωσιακό 50% στο ORB%, δηλαδή είχε σχεδόν ίσα επιθετικά rebounds με τα αμυντικά του ΟΣΦΠ. Όλοι οι ψηλοί του Ολυμπιακού φέρουν ευθύνη και η εικόνα αυτή θα πρέπει να βελτιωθεί οπωσδήποτε ενόψει του 4ου παιχνιδιού αύριο, αν θέλει ο Γιαννάκης να αποτρέψει το 5ο ματς στο ΣΕΦ.

Θα πρέπει να αναφέρουμε ακόμα το πολύ κακό τελευταίο play που σχεδίασε ο head coach του ΟΣΦΠ. Η συνηθέστερη (και ορθότερη) επιλογή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μία πάσα σε εν κινήσει παίκτη στην πλευρά του τριπόντου που γίνεται η επαναφορά, και όχι μία πολύ δύσκολη, μακρινή και ευκολότερη να αντιμετωπισθεί πάσα στην απέναντι γωνία, καθώς η απόσταση που διανύει η μπάλα ευνοεί την ταχύτερη αντίδραση και το "κλείσιμο" του σουτέρ από τους αντιπάλους, όπως και έγινε.

Στα άλλα ματς, η Barcelona είχε φανερά πεισμώσει από τις προηγούμενες μέτριες εμφανίσεις της εναντίον της Real και εκμεταλλεύτηκε άριστα το ταλέντο των παικτών της, ειδικά του Navarro που έκανε ένα από τα καλύτερα ματς της καριέρας του, με πολλά "backbreaking" τρίποντα. Έχοντας εκπληκτική ευστοχία από την αρχή και με μυαλωμένη διατήρηση του ρυθμού στο tempo που αυτή ήθελε, η Barca πέρασε εύκολα από το Vistalegre, δείχνοντας ότι εφόσον "έπαθε" και έμαθε από τα αμυντικά tricks του Messina, πλέον είναι δύσκολο να αποκλειστεί. Για μία ακόμη φορά πάντως δεν κατάφερε να περιορίσει τον Tomic, ο οποίος έχει ξεπεταχτεί από το πουθενά, παρουσιάζοντας ένα πολυσύνθετο και ώριμο επιθετικό παιχνίδι.

Η Partizan δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα απέναντι στη Maccabi, η οποία προσπαθούσε κυρίως με σπασμωδικές και ανοργάνωτες ενέργειες να πλησιάσει σε όλον τον αγώνα τους Σέρβους στο σκορ. Η δύναμη της έδρας έκανε ξανά τη διαφορά για τους Σέρβους, οι οποίοι έχουν πλέον αποκτήσει ξεκάθαρα το ψυχολογικό προβάδισμα στη σειρά.

Το ματς στη Βιτόρια ανάμεσα σε Caja Laboral και CSKA ήταν αρκετά κακό και καλύτερο θα ήταν να ξεχαστεί όσο το δυνατόν συντομότερα από όσους το είδαν. Οι Ρώσοι είχαν μεγάλες δυσκολίες στο σκοράρισμα, δεν μπορούσαν να βρουν με τίποτα ρυθμό και δεν κατάφεραν να βρουν "αντίδοτο" για το Splitter. Η CSKA πάντως εξακολουθεί να είναι το φαβορί και πιστεύω ότι είτε αύριο είτε την άλλη Τετάρτη θα πάρει το εισιτήριο για το Final 4.