Early NBA Preview: Atlantic Division

Boston Celtics (2008-09: 62-20, Eastern Semifinals)

Τι έκαναν στην offseason: Μετά τα περσινά άτυχα (τραυματισμοί Garnett και Leon Powe) αλλά ηρωικά (νίκη στο game 7 με Bulls, αμφίρροπη μάχη και ήττα από Orlando ακολούθως) playoffs οι Celtics αποφάσισαν ότι, με τους Big Three να μεγαλώνουν επικίνδυνα και πολλές άλλες ομάδες να έχουν λαμπρό μέλλον, φέτος είναι η χρονιά που πρέπει να τα δώσουν όλα, οικονομικά και αγωνιστικά, για να κάνουν το μεγάλο push για το δεύτερο πρωτάθλημα. Έτσι λοιπόν από τη μία άφησαν να φύγουν οι δύο κάκιστες περσινές late season εμπνεύσεις τους (Stephon Marbury και Mikki Moore) και ο σοβαρά τραυματισμένος Powe, και από την άλλη φρόντισαν να κρατήσουν τον πολύτιμο και μαχητή (αλλά undersized και αντιπαθητικότατο) Glen "Big Baby" Davis και να υπογράψουν από free agent τον Rasheed Wallace, που με την εμπειρία του και την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του αναμένεται να ισχυροποιήσει σε μεγάλο βαθμό τη frontline των Celts. Οι προσθήκες των Shelden "Klingon" Williams και του draftee Lester Hudson κρίνονται ασήμαντες προς το παρόν.

2009-10 outlook: Το σημαντικότερο στοίχημα για τους C's φέτος είναι να μείνουν injury free, καθώς οι stars του roster είναι κυρίως veterans με πάρα πολλά παιχνίδια στα πόδια τους. Οι Pierce και Ray Ray θα προσφέρουν και φέτος το φαρμακερό σουτ και το clutch scoring τους, ο KG τις ηγετικές ικανότητες και την προσήλωση στην άμυνα, o Rondo θα συνεχίσει να βελτιώνεται (μακάρι να γίνει έστω ανεκτός σουτέρ), ενώ ο πάγκος αποτελεί και φέτος ένα ελαφρύ ερωτηματικό, κυρίως στο backcourt, όπου οι Tony Allen και Eddie House θα πρέπει να παρουσιαστούν ιδιαίτερα αξιόπιστοι αν θέλουν οι Celtics να παρουσιαστούν φρέσκοι οι βασικοί τους στα playoffs. Επίσης περιμένω πολύ δυνατό φέτος τον Perkins (μου άρεσε πολύ ο τρόπος που αντιμετώπισε κάποιες στιγμές τον Howard πέρσι), καθώς και τον Big Baby να αποτελεί ένα συνεχές midrange threat, με την ελπίδα να μη χρειαστεί να ξαναδώ να πατάει το παρκέ του Garden το αλλόκοτο ον που ονομάζεται Brian Scalabrine.

Πρόβλεψη: Άμα είναι σχετικά υγιείς, γύρω στις 60 νίκες πάλι, με πορεία τουλάχιστον μέχρι τα East Semis. Τίποτα από αυτά δε θα έχει νόημα όμως αν δε μας προσφέρει απλόχερα ο KG τις ίδιες ή και καλύτερες γραφικότητες από πέρσι.

Philadelphia 76ers (2008-09: 41-41, Eastern 1st Round)

Τι έκαναν στην offseason: Η Philly έκανε το πρώτο trade του καλοκαιριού, όταν απέκτησε τον sharpshooter Jason Kapono για τον rebounder Reggie Evans, ο οποίος κρίθηκε αχρείαστος δεδομένης της ανέλιξης των Thaddeus Young και Marreese Speights και της επανόδου του χρυσοπληρωμένου (15 εκ. $) αρχικά κάκιστου και εν συνεχεία τραυματία πέρσι Elton Brand. Ακολούθως άφησαν άλλους δύο ψηλούς veterans να φύγουν (Marshall και Ratliff), το κενό των οποίων αντικατέστησαν εν μέρει με την πολύ πρόσφατη προσθήκη του Σλοβένου γίγαντα Primoz Brezec. Αυτά όσον αφορά την frontline.

Στους κοντούς, εκτός από τον Kapono, πήραν με το νο. 17 του draft τον point guard Jrue Holiday (από τα πιο cool ονοματεπώνυμα ever νομίζω) από το UCLA, έναν δυνατό, physical defender με καλό court vision και μέτριο σουτ. Ο Holiday θα έχει περισσότερο playing time φέτος απ' ότι προδιαγραφόταν αρχικά καθώς οι Sixers προτίμησαν να μην ανανεώσουν τον Andre Miller, κρίνοντας υπερβολικές τις απαιτήσεις του (ζητούσε 9 εκ. δολάρια το χρόνο) και αφήνοντάς τον να υπογράψει στους Blazers. Σίγουρα είναι μία δύσκολη κατάσταση για τη Philadelphia, αφού το να εμπιστεύεσαι τη θέση βασικού, και δη του βασικού pg, σε rookie εμπεριέχει πολύ ρίσκο, εκτός και αν σχεδιάζουν κάποια έξτρα κίνηση για κάποιον veteran ώστε η θέση να αποκτήσει περισσότερη εμπειρία. Μια άλλη λύση θα ήταν να επιλέξουν να ξεκινούν τον Lou Williams ή τον Royal Ivey στο "1", αλλά o ένας δεν είναι καθαρός pg και ο άλλος είναι χαμηλού επιπέδου.

2009-10 outlook: Κοιτώντας συνολικά το roster, το υλικό των 76ers κρίνεται αξιοσέβαστο και ικανό να κατακτήσει εύκολα ή δύσκολα μία θέση στις πρώτες 8 που οδηγούν στα playoffs. Όταν θα δοκιμάζει να παίζει με ψηλό lineup, θα έχει τους Holiday (προς το παρόν), Iguodala, Young, Brand και Dalembert, μια πεντάδα θεαματική και ταυτόχρονα αποτελεσματική, αν θεωρήσουμε ότι ο Brand θα θυμηθεί τις καλές σεζόν του στους Clippers και ο Dalembert θα εμφανιστεί συγκεντρωμένος και αποφασισμένος. Σε αυτά λογικά θα συμβάλει και ο καινούριος head coach Eddie Jordan, που αναμένεται να εφαρμόσει και στους Sixers το γρήγορο, ευέλικτο και βασισμένο στην καλή κυκλοφορία motion offense που πρεσβεύει. Αν πάλι επιλέξει ένα κοντύτερο σχήμα, εισέρχεται ο θεαματικός scorer "Sweet Lou" Williams στο 2 και η πεντάδα γίνεται ακόμα πιο ευέλικτη. Στον πάγκο, όπως είδαμε και πιο πάνω, το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει καθαρός αναπληρωματικός point guard, γι' αυτό και περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει (γιατί κάτι πρέπει να γίνει) με αυτό το θέμα.

Πρόβλεψη: Δε νομίζω ότι, με μια πολύ καλή σεζόν από Iggy και Brand και με τον Thaddeus να βελτιώνεται περαιτέρω, η Philly θα έχει πρόβλημα να μπει στα playoffs. Τώρα σε ποια θέση ακριβώς θα καταλήξει είναι λίγο δύσκολο να πει κανείς, καθώς η Ανατολή θα παρουσιαστεί πιο ισορροπημένη φέτος.



New Jersey Nets (2008-09: 34-48)

Τι έκαναν στην offseason: Οι Nets, μετά τους Kidd πρόπερσι και Jefferson πέρσι, έχασαν φέτος στο trade με το Orlando και τον Vince Carter και είναι ασφαλές πλέον να πούμε ότι γυρίζουν ολοκληρωτικά σελίδα και μπαίνουν σε full rebuilding mode. Ως ανταλλάγματα για τον Vinsanity πήραν τον θεαματικό αλλά υπερβολικά ασταθή pg Rafer "Skip to my Lou" Alston, τον αναπληρωματικό veteran big Tony Battie και (κυρίως) τον πολλά υποσχόμενο Rip-Hamilton-like Courtney Lee. Το trade αυτό βέβαια έγινε κυρίως για οικονομικούς λόγους, καθώς το συμβόλαιο του Vince κρίθηκε υπερβολικά επιζήμιο μακροπρόθεσμα (περίπου 52 εκ. $ του οφείλονται μέχρι το 2012), ενώ τα συμβόλαια των Alston και Battie λήγουν το επόμενο καλοκαίρι, τότε που οι μισοί superstars του NBA θα είναι free agents και οι Nets θα έχουν αρκετό χώρο στο salary cap για να χτυπήσουν κάποιον από αυτούς. Κατά τα άλλα μην ξεχάσουμε και τον draftee swingman Terrence Williams που θα ενισχύσει το βάθος της ομάδας στα φτερά.

2009-10 outlook: Όλοι ξέρουν ότι αυτή η χρονιά θα είναι μεταβατική (σ.σ. κακή) για το New Jersey, αλλά μια ματιά στο roster δείχνει ότι είναι ικανοί για αρκετές ποιοτικές νίκες. Στους ψηλούς υπάρχει ο εξαιρετικός πέρσι ως rookie Brook Lopez, που φέτος θα δείξει αν θα πρέπει να θεωρείται από την ομάδα ως ο center της για την επόμενη δεκαετία. Στο "4" τώρα αυτή είναι η χρονιά που ο Yi Jianlian θα πρέπει (επιτέλους) να ξεπεταχτεί και να αποστομώσει όσους τον χαρακτήριζαν εξαρχής αποτυχημένη επιλογή στο νο. 6 του 2007 draft. Οι υπόλοιποι ψηλοί είναι μετρίως μέτριοι, είτε washed up veterans (Battie και Najera) είτε νέοι που ακόμα ψάχνουν το δρόμο τους (Boone και Sean Williams).

Περνώντας στο backcourt, υπάρχουν αρκετές αλλά όχι ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας λύσεις, όπως ο απίστευτα overpaid Bobby Simmons (11 εκ. $ φέτος), ο αθλητικός Keyon Dooling, ο ευέλικτος Jarvis Hayes, ο Lee, ο κακός πέρσι στη rookie season του Chris Douglas-Roberts και ο εξαιρετικός αμυντικός Trenton Hassell. Πάνω απ' όλους ξεχωρίζει βέβαια ο τώρα πια μοναδικός superstar της ομάδας point guard Devin Harris, ο οποίος θα πρέπει οπωσδήποτε να επαναλάβει φέτος την περσινή του χρονιά αν θέλουν οι Νets να έχουν μια κάποια μικρή ελπίδα να μπουν στα playoffs. Κάτι που βρίσκω αρκετά δύσκολο να γίνει, με έναν από τους λόγους να είναι ο head coach Lawrence Frank, ίσως ο χειρότερος του NBA.

Πρόβλεψη: Και οι ίδιοι οι Nets λένε ότι αυτή τη χρονιά θα επικεντρωθούν στο να αναπτύξουν τους νεαρούς παίκτες τους, οπότε δε γίνεται να διαφωνίσω εγώ μαζί τους. Ελκυστικό μπάσκετ, πολύ (μελλοντικά και δυνητικά) ταλέντο στο παρκέ, αλλά τα playoffs μάλλον θα ξεκινήσουν χωρίς αυτούς.

Toronto Raptors (2008-09: 33-49)

Τι έκαναν στην offseason: Πολυάσχολο καλοκαίρι για τους Raptors, που ανανέωσαν σε μεγάλο βαθμό το roster τους. Σημαντικότερες μετακινήσεις ήταν προφανώς η φυγή του Shawn Marion και ο ερχομός του Hedo Turkoglu. Ο Τούρκος απέδειξε την αξία του στα περσινά playoffs με το Orlando και είναι σίγουρο ότι θα βοηθήσει άμεσα το Toronto με άπειρα high pick-n-rolls με τον Chris Bosh, αλλά με ανησυχεί λίγο η χρονική διάρκεια και το μέγεθος του συμβολαίου του (θα πάρει 12 εκ. $ το 2013-14, όταν θα είναι 35 ετών). Οι άλλες καλοκαιρινές προσθήκες είναι ο Jarrett Jack (πολύ δυνατός combo guard), ο σουτέρ Antoine Wright, ο physical Reggie Evans που αναφέραμε και πιο πάνω, ο έμπειρος και πάντα χρήσιμος Rasho Nesterovic, ο Ιταλός scorer Marco Belinelli και ο high flying και όχι μόνο draftee DeMar DeRozan. Όλοι τους ήταν σωστές κινήσεις, δίνοντας σκορ, δύναμη, rebounding και μέλλον σε μια ομάδα που τα είχε ανάγκη. Από την άλλη, την πόρτα της εξόδου εκτός από το Marion είδαν και οι Anthony Parker, Kapono, Graham και μερικοί ασήμαντοι ψηλοί. Από αυτούς περισσότερο θα λείψει η πολύπλευρη (και υποτιμημένη) προσφορά του Parker σε shooting και άμυνα, κάτι που ας ελπίσουμε θα καλύψει ο Turkoglu μαζί με τους άλλους newcomers.

2009-10 outlook: Χειρότερα από πέρσι αποκλείεται να τα πάει το Toronto, που κάθε χρόνο (από την εποχή του VC) ξεκινάει με μεγάλες προσδοκίες και σχεδόν πάντα καταλήγει, αν όχι να απογοητεύει, τουλάχιστον να αφήνει μια πικρή γεύση στα χείλη των fans του. Φέτος τα πράγματα φαίνονται για μια ακόμη φορά ελπιδοφόρα στα χαρτιά, με τους Bosh, Hedo και Calderon έτοιμους να ηγηθούν αυτής της πραγματικά international ομάδας (6 Ευρωπαίοι στο roster). Πέρα των Big Three υπάρχει ο έτοιμος να εκραγεί Andrea Bargnani, που φέτος τον περιμένω πιο σταθερό από ποτέ και έτοιμο να κατασταλάξει ως προς τον τρόπο παιχνιδιού του σε ένα στιλ ευέλικτου Nowitzki-like power forward. Στο "2" υπάρχουν οι Jack, DeRozan και Belinelli (άρα μεγάλο βάθος), ενώ στον point guard ο Roko Ukic έδειξε ποιότητα κατά διαστήματα πέρσι ως αναπληρωματικός του Calderon. Ερωτηματικό αποτελεί η έλλειψη ψηλών στον πάγκο, αφού μόνο ο Rasho και ο επιθετικά ανύπαρκτος Evans μάλλον δεν αρκούν (τον Patrick O'Bryant δεν τον υπολογίζω καθώς κανονικά δε θα έπρεπε να βρίσκεται καν στο NBA).

Πρόβλεψη: Η λογική λέει ότι οι Raptors θα μπουν στα playoffs. Το καθαρό ταλέντο τους αυτό υποδεικνύει. Το να προχωρήσουν, όμως, πέρα από τον πρώτο γύρο θα είναι πολύ δύσκολο, δεδομένης της ύπαρξης των τριών μεγάλων (για φέτος τουλάχιστον) της Ανατολής.



New York Knicks (2008-09: 32-50)

Τι έκαναν στην offseason: Καταρχάς υποθέτουμε ότι οι Knicks θα κρατήσουν τελικά τους David Lee και Nate Robinson. Με αυτήν την παραδοχή, οι μόνες κινήσεις των Knicks αυτο το καλοκαίρι ήταν η προσθήκη του αστείου για διάφορους λόγους αλλά αξιόπιστου στις κατάλληλες συνθήκες Darko Milicic και των draftees Jordan Hill (ένας πάρα πολύ άγουρος Amare-like ψηλός) και Toney Douglas (καλός σουτέρ και αμυντικός sg). Από την άλλη έχασαν τον αδιάφορο Chris Wilcox και τον Quentin Richardson (που πάει να σπάσει κάθε ρεκόρ, έχοντας γίνει 4 φορές traded σε λιγότερο από δύο μήνες).

2009-10 outlook: Η σεζόν που ακολουθεί είναι ίσως η πιο αδιάφορη σε ολόκληρη την ιστορία των Knicks, καθώς ολόκληρη η Νέα Υόρκη αναμένει το free agency του 2010, οπότε και ελπίζουν (δύσκολο να γίνει κατα τη γνώμη μου) να έχουν αρκετό χώρο στο salary cap για να αποσπάσουν από τους Cavs τον LeBron. Αγκάθια σε αυτήν την αποστολή είναι τα λήγοντα το 2011 συμβόλαια του πάνχοντρου (σε σημείο που κυριολεκτικά να σπάει μπάλες) Eddy Curry και του Jared Jeffries που ο GM Donnie Walsh δεν έχει καταφέρει ακόμα να πείσει κάποιον να τα πάρει.

Άρα για τους Knicks φέτος το μενού προβλέπει πολύ run-n-gun (σύμφωνα με το δόγμα 7 seconds or less -ή mess, αναλόγως- του head coach Mike D'Antoni), πολλά τρίποντα, μέτρια έως κακή άμυνα, πολλές ήττες, λίγες νίκες και γενικά πολλή παραφιλολογία και αγωνία για το επόμενο καλοκαίρι. Η αρχική πεντάδα, που θα αποτελείται λογικά από τους Duhon, Hughes, Chandler, Harrington και Lee, έχει αρκετό επιθετικό ταλέντο, ο πάγκος όμως πονάει, αφού με καλύτερους αναπληρωματικους τους Darko και Nate δεν πας πουθενά. Τουλάχιστον υπάρχει η προσμονή να έχει θετική χρονιά ο Danilo Galinari, που πέρσι χτυπημένος από τραυματισμό στην πλάτη δεν πρόλαβε να πάρει πολλές ευκαιρίες. Επίσης, ένας αστερίσκος που πρέπει να μπει εδώ αφορά την πιθανή απόκτηση του Ramon Sessions, που αν έρθει στη Νέα Υόρκη αναμένεται να καταγράψει εντυπωσιακά stats υπό το επιθετικό σύστημα του D'Antoni.

Πρόβλεψη: Τα είπαμε και πριν, λίγα πράγματα το 2009-10 για τους Knickerbockers, που θα έχουν περισσότερο το ρόλο διασκεδαστή παρά σοβαρού διεκδικητή για κάτι καλό. Για playoffs ούτε λόγος να γίνεται. Εν αναμονή του LeBron, λοιπόν, προς το παρόν ας ελπίσουμε να ξαναζήσουμε φέτος στιγμές που μόνο οι Knicks μπορούν να προσφέρουν, όπως αυτή (αν και πλέον λείπουν οι θεοί Zach Randolph και Isiah):