Σκέψεις... 14/08

1) Δε θα μπορούσα να μην ασχοληθώ πρώτα πρώτα με τις δύο σημαντικότατες προσθήκες του Ολυμπιακού (Linas Kleiza και Von Wafer), οι οποίες τον καθιστούν πλέον ισχυρότατο και υπόσχονται πολλούς πόντους, γρήγορο παιχνίδι και θεαματικές φάσεις, αυτά που θέλουμε όλοι δηλαδή να βλέπουμε. Το αν αυτά θα οδηγήσουν σε τίτλους και ουσιαστικές επιτυχίες θα εξαρτηθεί από την ικανότητά τους να προσαρμοστούν γρήγορα και αποτελεσματικά στις διαφορετικές συνθήκες του ευρωπαϊκού μπάσκετ, κάτι στο οποίο μεγάλη ευθύνη θα φέρει ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Ο τελευταίος καλείται φέτος να προσδώσει στον Ολυμπιακό ένα πραγματικά γρήγορο επιθετικό πλάνο με όσο το δυνατόν ταχύτερη κυκλοφορία της μπάλας και άμεση εκτέλεση σε οποιαδήποτε καλή ευκαιρία για καλάθι παρουσιαστεί σε Kleiza ή Wafer. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την δεινότητά τους στο σκοράρισμα και την ικανότητά τους να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους αν θέλει να έχει το πάνω χέρι σε όλα τα παιχνίδια.

Όσον αφορά ειδικά το Λιθουανό με προβληματίζει σε μικρό βαθμό το ότι ο Ολυμπιακός θα χάνει κάποια από τη ικανότητά του στα rebounds όταν ο Kleiza θα παίζει power forward, καθώς αρέσκεται στο να κινείται στην περιφέρεια και όχι τόσο στη ρακέτα με ή χωρίς την μπάλα. Θεωρώ όμως ότι η εντυπωσιακή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα δύναμή του θα τον βοηθά να κερδίζει τις συντριπτικά περισσότερες διεκδικήσεις και να βρίσκει άνετα το διάδρομο προς το καλάθι στα drives του. Από εκεί και πέρα το σουτ του αποτελεί εγγύηση από κάθε απόσταση ενώ η προσωπική του άμυνα κρίνεται μέτρια, αλλά αυτό δεν παίζει τον ίδιο ρόλο στην Ευρώπη που παίζει στο NBA, οπότε λογικά συνυπολογιζόμενων των σωματικών προσόντων του δε θα έχει ιδιαίτερο πρόβλημα.

Για τον Wafer, εχόντάς τον παρακολουθήσει πολλές φορές πέρσι με τους Rockets, έχω να πω ότι πρώτα απ' όλα είναι εκρηκτικός scorer με μεγάλο οπλοστάσιο (shot off the dribble, off a screen, catch 'n shoot, drives, τρίποντα). Είναι πολύ αθλητικός και έχει πολύ γρήγορο πρώτο βήμα, κάτι που θα του φανεί πολύ χρήσιμο στην Ευρώπη όπου οι αμυντικοί είναι πιο αργοί από το NBA. Από την άλλη έχει συχνά πρόβλημα στο decision making, δείχνοντας μια τάση να παίρνει υπερβολικά πολλές προσπάθειες, όσο δύσκολες κι αν είναι αυτές. Η εγγύηση όμως για περισσότερο χρόνο συμμετοχής στον Ολυμπιακό σε σύγκριση με τους Rockets μπορεί να ελαττώσει αυτήν την τάση. Επίσης, όπως είπε και ο ίδιος είναι λίγο αδιάφορος στην άμυνα και ελαφρά προβληματικός ως χαρακτήρας, με πρόσφατο παράδειγμα το επισόδιό του με τον Rick Adelman στoυς Western Semifinals εναντίον των Lakers. Γενικότερα θα πρέπει οπωσδήποτε το προπονητικό team να σχεδιάσει κάποια επιθετικά πλάνα και plays για την εκμετάλλευση του επιθετικού ταλέντου του (όπως και για τον Childress αντίστοιχα).

2) Παρακολούθησα από κοντά το δεύτερο φιλικό της Εθνικής με τη Ρουμανία αλλά δε θα προβώ σε εκτενή σχολιασμό, λόγω προφανώς της πολύ χαμηλής δυναμικότητας της αντιπάλου, η οποία πραγματικά σε ορισμένες στιγμές ταλαιπωρούσε τα μάτια μου και με έκανε να αναρωτηθώ βαθιά μέσα μου για το μέλλον του ρουμανικού μπάσκετ (not).

Παρ' όλη την τραγικότητα της Ρουμανίας πάντως, με χαροποίησε ιδιαίτερα η εικόνα της Εθνικής να ψάχνει τον αιφνιδιασμό σε κάθε ευκαιρία, κυρίως όταν ξεκινούσε την επίθεση ο Καλάθης. Ο τελευταίος επιβεβαίωσε τις προσδοκίες που είχα παρακολουθώντας τον πέρσι με τη Florida, καθώς φέρνει στο τραπέζι σίγουρο ball-handling, αξιόπιστο σουτ και ακρίβεια και δημιουργικότητα στις πάσες, ενώ ευχάριστη έκπληξη ήταν η αφοσίωσή του στην άμυνα, δείχνοντας ότι διαθέτει γρήγορα πόδια και μεγάλη lateral quickness. Λίγο τα λάθη από κακές αποφάσεις στο transition πρέπει να περιορίσει, αλλά αυτό θα έρθει με το χρόνο.

Ο Κώστας Κουφός, τώρα, παρουσιάστηκε πολύ δυναμωμένος συγκριτικά με το πώς τον θυμόμουν από τη Utah, τελειώνοντας εύκολα τις περισσότερες προσπάθειες γύρω από το καλάθι. Το χαμηλό επίπεδο των ψηλών της Ρουμανίας βέβαια έπαιξε το ρόλο του σε αυτό και δε μας επέτρεψε να δούμε μεγάλο μέρος από το ρεπερτόριο των post κυρίως moves του Κώστα. Θα ήθελα στα επόμενα φιλικά να τον δω να παίζει λίγο περισσότερο με πρόσωπο στο καλάθι (κάτι που επιχειρούσε αρκετά με τους Jazz) για να κάνει το παιχνίδι του περισσότερο απρόβλεπτο και πολύπλευρο και ως εκ τούτου δυσκολότερα αντιμετωπίσιμο.

Περιμένουμε, λοιπόν, τα επόμενα φιλικά με δυνατότερους αντιπάλους για να σχηματίσουμε μία εγκυρότερη και αναλυτικότερη άποψη για όλους τους παίκτες της Εθνικής ενόψει του Eurobasket.

3) Πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθώ σε μια κάπως παλιότερη είδηση επειδή αφορά κάποιον που ίσως κάποια μέρα γίνει ο καλύτερος point guard του κόσμου. Ο John Wall, μάλλον ο καλύτερος 18χρονος παίκτης στον κόσμο, θα αγωνίζεται (και υποτίθεται θα σπουδάζει) από φέτος στο ιστορικό πανεπιστήμιο του Kentucky. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι, εξαιρουμένου κάποιου σοβαρού τραυματισμού, θα είναι το No. 1 pick στο 2010 NBA Draft. Οι ειδικοί λένε ότι αν μπορούσε να δηλώσει συμμετοχή από φέτος θα ήταν το No. 2 πίσω από τον Blake Griffin, για να καταλάβετε για τι ταλέντο μιλάμε.

Ως παίκτης θυμίζει κάτι μεταξύ Dwyane Wade, Jamal Crawford και Derrick Rose προς το παρόν. Είναι απίστευτα αθλητικός, με εκρηκτικό πρώτο βήμα και ήδη δυνατός σωματικά, πολύ γρήγορος με την μπάλα στα χέρια και καλός αμυντικός, μπορεί να εκτελέσει οποιοδήποτε dribble move για πλάκα, έχει φοβερή πάσα, γενικά το potential του σε κάνει να φοβάσαι. Αν βελτιώσει κι άλλο το σουτ του (πράγμα που είναι απλά θέμα προπόνησης) βάζει πλώρη για Hall Of Famer.



Το επόμενο video είναι τα highlights του από το 2009 Nike Hoop Summit, στο οποίο συμμετέχουν οι καλύτεροι 18άρηδες της Αμερικής εναντίον των αντίστοιχων του υπόλοιπου κόσμου. Στο ίδιο παιχνίδι έπαιζαν και οι Edwin Jackson και Νίκος Παππάς.